Unia Partii Prawicowych
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia |
2019 |
| Ideologia polityczna |
syjonizm religijny, osadnictwo żydowskie, nacjonalizm żydowski |
| Poglądy gospodarcze |
wolnorynkowe |
| Barwy |
zielony i niebieski |
| Obecni posłowie |
0/120
|
| Strona internetowa | |
Unia Partii Prawicowych (hebr. איחוד מפלגות הימין; Ichud Miflagot ha-Jamin) – izraelska prawicowa koalicja wyborcza stworzona na wybory parlamentarne w kwietniu 2019 roku. W jej skład wchodziły następujące partie: Żydowski Dom, Unia Narodowa i Żydowska Siła. Liderem listy był Rafi Perec. Długoletni przewodniczący Żydowskiego Domu Naftali Bennett kandydował, bez powodzenia, z osobnej listy – Nowej Prawicy[1][2][3][4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Powstanie partii[edytuj | edytuj kod]
Powodem powstania Unii Partii Prawicowych był przedwyborczy apel premiera Netanjahu do środowisk religijnego syjonizmu o zjednoczenie się na jednej liście do Knesetu, tak aby zmniejszyć liczbę ugrupowań ubiegających się o głosy tego samego elektoratu[5]. 30 stycznia 2019 roku rozpoczęły się rozmowy koalicyjne Żydowskiego Domu z Unią Narodową[6]. 15 lutego obie partie osiągnęły porozumienie w kwestii wspólnej listy[7]. Z kolei 20 lutego, po nieudanych wcześniej rokowaniach, członkowie Żydowskiego Domu zaakceptowali jednak wspólny start z Żydowską Siłą Micha’ela Ben-Ariego. Ugoda została zawarta po tym, jak Netanjahu obiecał w religijnym syjonistom stanowiska ministerialne w zamian za przyłączenie Żydowskiej Siły do wspólnej listy[8]. Unia Partii Prawicowych uzyskała poparcie wielu narodowo-religijnych rabinów, w tym Zalmana Barucha Melameda[9].
Wybory parlamentarne w kwietniu 2019[edytuj | edytuj kod]
W wyborach parlamentarnych w kwietniu 2019 roku ugrupowanie zajęło 8 miejsce zdobywając 159 303 głosów (3,7%). Przełożyło się to na 5 mandatów w Knesecie XXI kadencji[10][11][12]. Do parlamentu z listy koalicji weszli Rafi Perec, Moti Jogew, Idit Silman (Żydowski Dom) oraz Becalel Smotricz i Ofir Sofer (Unia Narodowa)[13].
Rozmowy koalicyjne[edytuj | edytuj kod]
W przeprowadzonych przez prezydenta Re’uwena Riwlina konsultacjach odnośnie do rekomendacji co do obsady stanowiska szefa rządu Unia Partii Prawicowych wskazała, jak pozostałe partie prawicowe, dotychczasowego premiera Binjamina Netanjahu[14][15]. Otrzymał on misję sformowania nowego rządu[16], a Unia Partii Prawicowych podjęła rozmowy koalicyjne z Likudem. W ich trakcie ugrupowanie wyraziło zainteresowanie Ministerstwami ds. Diaspory, Sprawiedliwości lub Edukacji. Dodatkowo Perec i Smotricz podnieśli postulat, by Netanjahu zobowiązał się do zapewnienia, iż w trakcie nowej kadencji nie dojdzie do żadnych ustępstw terytorialnych na rzecz Palestyńczyków. Zwrócili także uwagę na potrzebę zwiększenia aliji z Francji oraz zwiększenie wpływów religijnego syjonizmu w diasporze[17]. W kwietniu 2019 roku Perec oznajmił, że Unia Partii Prawicowych będzie walczyć o dwa ostatnie ministerstwa, ponieważ ze względu na parlamentarną reprezentację religijnego syjonizmu są one mu przynależne. Z kolei Smotricz oznajmił, że jeśli ich partia nie otrzyma tych stanowisk, to żaden rząd nie powstanie[18][19].
15 kwietnia 2019 roku partie ortodoksyjne (Szas i Zjednoczony Judaizm Tory) potwierdziły, że osiągnęły porozumienie z Unią Partii Prawicowych. Była to inicjatywa Pereca, która miała na celu wypracowanie wspólnego stanowiska religijnego syjonizmu i ortodoksów w kwestii religii, państwa. Wspólny blok ma stworzyć przeciwwagę dla Awigdora Libermana (przewodniczącego partii Nasz Dom Izrael) i jego żądań w rozmowach koalicyjnych[20][21].
Rafi Perec oraz Becalel Smotricz zostali powołani 17 czerwca, przez premiera Netanjahu, w skład jego czwartego rządu. Perec został ministrem edukacji, z kolei Smotricz ministrem transportu i bezpieczeństwa drogowego oraz członkiem gabinetu[22]. Obaj objęli stanowiska 23 czerwca[23].
Kampania wyborcza i wybory wrześniowe[edytuj | edytuj kod]
Przygotowania do kampanii i wyborów wrześniowych Unia Partii Prawicowych rozpoczęła od apelu o zjednoczenie obozu narodowo-religijnego w celu osiągnięcia jak najwyższego rezultatu. Towarzysząca apelowi grafika ukazuje Rafiego Pereca, Becalela Smotricza, Naftalego Bennetta i Ajjelet Szaked. Nie ma na niej jednak ani Moszego Feiglina (Zehut), ani Itamara Ben-Gewira (Żydowska Siła). Według polityków Żydowskiego Domu i Unii Narodowej, priorytetem jest najpierw podpisanie ugody pomiędzy tymi partiami, następnie dojdzie do rozmów z Nową Prawicą[24].
9 lipca Perec i Smotricz podpisali porozumienie o wspólnym starcie Żydowskiego Domu i Unii Narodowej we wrześniowych wyborach. Wezwali jednocześnie Naftalego Bennetta i Ajjelet Szaked do rozpoczęcia rozmów w celu utworzenia wspólnej listy[25].
Na początku lipca Micha’el Ben Ari i Itamar Ben-Gewir uznali, że Perec i Smotricz łamią postanowienia ich wcześniejszej umowy i chcą zmarginalizować Żydowską Siłę w ramach Zjednoczonej Prawicy. Ogłosili wyjście z koalicji i nawiązali współpracę z utworzoną przez rabina Cwiego Taua z jesziwy Har ha-Mor partią No’am[26][27]. Z kolei osoby związane z Har ha-Mor zapowiedziały Perecowi, że jeśli ten zgodzi się na połączenie sił Unii Partii Prawicowych z Nową Prawicą z Bennettem i Szaked na czele, to opuszczą Żydowski Dom. Ma się to wiązać ze sprzeciwem wielu ortodoksyjnych działaczy religijnego syjonizmu na eksponowanie kobiet w polityce[28].
28 lipca Rafi Perec ogłosił, że w celu osiągnięcia zjednoczenia na prawicy odda pierwsze miejsce na liście Ajjelet Szaked, a Unia Partii Prawicowych stworzy wspólną listę z Nową Prawicą. Skład listy wyborczej będzie poddany dalszym negocjacjom. Naftali Bennett ogłosił jednak, że zjednoczenie będzie zabiegiem technicznym tylko na czas wyborów[29][30]. Nazwa listy brzmieć będzie Zjednoczona Prawica[31]. 12 sierpnia w Ramat Ganie odbyła się konferencja rozpoczynająca kampanię wyborczą, na której uznano koalicję Unii Partii Prawicowych i Nowej Prawicy pod nazwą Jamina[32].
Jamina otrzymała 7 mandatów i 260 655 głosów (5,87%). Unia Partii Prawicowych otrzymała 4 mandaty (Rafi Perec, Moti Jogew, Becalel Smotricz, Ofir Sofer)[33]. Po wyborach zadecydowano o podziale listy na dwie oddzielne partie: Nową Prawicę i Żydowski Dom-Unię Narodową (Unia Partii Prawicowych). 10 października podczas obrad Komisji Porządkowej Knesetu doszło do podziału Jaminy na Unię Narodową-Żydowski Dom i Nową Prawicę[34][35][36].
Program polityczny[edytuj | edytuj kod]
Opracowano na podstawie programu na stronie internetowej ugrupowania[37]:
- Izrael jest żydowskim państwem demokratycznym, którego wartości powinny być strzeżone przez naród;
- wzmocnienie instytucji szabatu w społeczeństwie;
- wzmocnienie pozycji i kompetencji Naczelnego Rabinatu Izraela;
- działania na rzecz wzmocnienia rodziny jako podstawowej jednostki społecznej, w tym działania na rzecz poprawy pozycji i praw kobiet;
- rozwój i umacnianie stosunków z diasporą żydowską;
- działania na rzecz wzmocnienia Sił Obronnych Izraela, które są podstawowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo i ciągłość państwa. Ugrupowanie będzie dążyć do tego, aby nadać armii bojowego ducha religijnego syjonizmu;
- Ziemia Izraela dla Ludu Izraela. Ugrupowanie będzie rozwijać osadnictwo na Negewie i w Galilei, które ma cechy przedsięwzięcia pionierskiego. Społeczności izraelskie zamieszkujące Negew i Galileę pełnią również rolę pierwszej linii obrony państwa. Partia uważa, że należy dbać o ochronę żydowskiego charakteru miast i wsi w tych regionach;
- rozwój obszarów peryferyjnych ma służyć polepszeniu sytuacji biedniejszych warstw społecznych oraz niwelowaniu różnic;
- Strefa Gazy oraz Judea i Samaria są integralnymi elementami Państwa Izrael. Partia będzie działać na rzecz rozwoju izraelskiej zwierzchności nad nimi oraz na rzecz nowego ustawodawstwa, które rozszerzy izraelską władzę nad nimi. Ugrupowanie podejmie działania na rzecz odnowienia osiedli w Gusz Katif (Strefa Gazy) i Północnej Samarii;
- partia będzie działać na rzecz rozwoju wolnego rynku w Izraelu z jednoczesną ochroną najbardziej potrzebujących. Dodatkowo podjęte zostaną działania mające na celu poprawienie sytuacji materialnej kobiet. Elementem kluczowym będzie zmniejszanie biurokracji i regulacji rynkowych;
- istotnym elementem będzie zwiększenie nakładów na edukację w celu rozwoju kompetencji izraelskiej młodzieży. Priorytetem jest także poprawa statusu szkolnictwa średniego i podstawowego niezależnie od regionu kraju;
- ugrupowanie zaproponuje programy, które poprawią sytuację młodych na rynku pracy oraz zapewni należytą opiekę nad emerytami.
Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]
| Wybory | Liczba głosów | Rezultat | Liczba miejsc w
Knesecie |
Posłowie | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| IV 2019[38] | 159 468 | 3,7% | 5/120
|
|
|
| IX 2019[33] | 260 655* | 5,87%* | 4/120
|
|
Jako Jamina – wspólna lista Nową Prawicą, która otrzymała 3 mandaty. |
| 2020[40] | 240 689* | 5,24%* | 3/120
|
|
W ramach wspólnej listy z Jaminą otrzymała 3 mandaty |
* Wynik dla całej listy Jamina.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lists of Candidates. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).
- ↑ Głosuje się na partię, nie na ludzi. Kto walczy o władzę?. tvn24.pl. [dostęp 2019-04-09].
- ↑ Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).
- ↑ Wybory w Izraelu: oto partie polityczne, które zawalczą o władzę. forsal.pl. [dostęp 2019-04-10].
- ↑ Jacob Magid, Fearing wasted votes, PM urges fringe parties on far-right to join forces, „The Times of Israel”, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Hezki Baruch, Negotiations between National Union, Otzma Yehudit underway, „Aruc Szewa”, 30 stycznia 2019 [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Jacob Magid, Jewish Home and National Union agree to reunite for Knesset run, „The Times of Israel”, 15 lutego 2019 [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Jacob Magid, Jewish Home votes overwhelmingly to back merger with extremist party, „The Times of Israel”, 20 lutego 2019 [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Rabbi Melamed: Support the United Right, „Aruc Szewa”, 26 marca 2019 [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Wyniki. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-11)]. (hebr.).
- ↑ Elections. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
- ↑ Final Election Results: Bennett Wiped Out; Netanyahu's Likud Gains One Seat. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
- ↑ Members of the Twentieth First Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2019-04-11].
- ↑ Netanyahu secures majority backing after right-wing parties recommend him as PM. The Times of Israel. [dostęp 2019-04-23]. (ang.).
- ↑ Netanyahu Set to Form Next Government After Most Parties Recommend Him to President. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-23]. (ang.).
- ↑ President officially taps Netanyahu to form next government. The Times of Israel. [dostęp 2019-04-23]. (ang.).
- ↑ Szirit Awitan Kohen, Cwika Klejn, דרישות איחוד הימין: משפטים, חינוך, תפוצות ופסקת ההתגברות, „Makor Riszon”, 21 kwietnia 2019 [dostęp 2019-05-03].
- ↑ Hezki Baruch, United Right: No compromise on Justice, Education ministries, „Aruc Szewa”, 29 kwietnia 2019 [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Hezki Baruch, 'Without education, justice portfolios, there is no government', „Aruc Szewa”, 30 kwietnia 2019 [dostęp 2019-05-12].
- ↑ המפלגות הדתיות: נציג חזית אחידה מול ליברמן, „Kipa”, 15 kwietnia 2019 [dostęp 2019-05-03].
- ↑ הרב פרץ פנה למפלגות החרדיות במטרה להגיע כגוש אחד למו"מ הקואליציוני, „Kipa”, 11 kwietnia 2019 [dostęp 2019-05-03].
- ↑ Szirit Awitan Kohen, מינוי פרץ וסמוטריץ': בליכוד זועמים על נתניהו, „Makor Riszon”, 17 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-18].
- ↑ Government 34. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).
- ↑ Atara German, בלי פייגלין ובן גביר: קמפיין הבית היהודי לאיחוד הימין, „Srugim”, 3 lipca 2019 [dostęp 2019-07-04].
- ↑ Peretz, Smotrich agree to joint run, „Aruc Szewa”, 9 lipca 2019 [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Gilad Kohen, אנחנו המפלגה האמתית של הציונות הדתית, „Kipa”, 12 lipca 2019 [dostęp 2019-07-13].
- ↑ נחשף שם המפלגה החדשה של הרב טאו, „Srugim”, 12 lipca 2019 [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Jehonatan Klejn, מקורבי הרב טאו לרב פרץ: תחברו לבנט ושקד - ולא נתמוך בכם, „Kipa”, 8 września 2019 [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Gai Ezra, Uriel Beeri, Atara German, „איילת שקד תעמוד בראש איחוד מפלגות הימין”, „Srugim”, 28 lipca 2019 [dostęp 2019-07-28].
- ↑ Tamar Pileggi, Peretz agrees to give Shaked No.1 spot on right-wing Knesset list, „The Times of Israel”, 28 lipca 2019 [dostęp 2019-07-28].
- ↑ Jehuda Lewinger, אחרי האיחוד, כך תיראה רשימת הימין לכנסת, „Srugim”, 29 lipca 2019 [dostęp 2019-07-31].
- ↑ Atara German, Uriel Beeri, שקד: „יחד נשמור על ישראל נגד ברית לפיד וליברמן”, „Srugim”, 12 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-13].
- ↑ a b ועדת הבחירות המרכזית לכנסת, תוצאות האמת של הבחירות לכנסת ה-22 [online] [dostęp 2019-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-02].
- ↑ Moran Azulaj, בימינה הודיעו על פיצול. שקד נאמה: "להמשיך יחד", „Jedi’ot Acharonot”, 17 września 2019 [dostęp 2019-09-29].
- ↑ Gai Ezra, אחרי האיחוד: ביום ראשון- הימין שוב יתפצל, „Srugim”, 4 października 2019 [dostęp 2019-10-04].
- ↑ It's final: Yamina breaks up, „Aruc Szewa”, 10 października 2019 [dostęp 2019-10-10].
- ↑ קווי המפלגה [online] [dostęp 2019-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-03].
- ↑ Israel Democracy Institute, Union of Right-Wing Parties [online] [dostęp 2019-09-08].
- ↑ a b Kneset, United Right [online] [dostęp 2019-07-13].
- ↑ ועדת הבחירות המרכזית, תוצאות האמת של הבחירות לכנסת ה-23 [online] [dostęp 2020-04-10].
