Uniwersytet Tokijski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uniwersytet Tokijski
東京大学
Universitas Tociensis
The University of Tokyo[a]
Godło
Ilustracja
Centrum informacyjne kampusu Hongō
Data założenia

1877

Typ

uniwersytet państwowy

Państwo

 Japonia

Adres

Bunkyō

Liczba pracowników

ok. 11 tys. (nauk. i adm. łącznie)[1]

Liczba studentów

ok. 30 tys.[1]

Rektor

Makoto Gonokami

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Tokijski”
Ziemia35°42′47,91″N 139°45′44,16″E/35,713308 139,762267
Strona internetowa
Biblioteka główna kampusu Hongō
Akamon (Czerwona Brama)
Audytorium Yasuda
Ogród Botaniczny Koishikawa w gestii uczelni

Uniwersytet Tokijski[2] (jap. 東京大学 Tōkyō Daigaku,, ang. The University of Tokyo, w skrócie Tōdai 東大 lub UTokyo) – jedna z czołowych uczelni w Japonii. Ma 10 wydziałów, na których kształci się 30 tys. studentów, w tym około 4 tys. z zagranicy[1]. W 2019 roku, według QS World University Rankings, zajmował 23. miejsce na świecie[3], a według ShanghaiRanking Consultants – 25[4]. W obu rankingach jest sklasyfikowany jako numer jeden w Japonii.

Ze względu na reformę przeprowadzoną w 2004 roku, polegającą na połączeniu wszystkich państwowych uniwersytetów, pełna nazwa formalna uczelni to: National University Corporation, the University of Tokyo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kiedy w połowie XIX wieku Japonia została zmuszona do otwarcia na świat zewnętrzny i dokonania gruntownej przebudowy kraju (restauracja Meiji), poznanie cywilizacji Zachodu, w tym języków, stało się koniecznością. W 1855 siogunat stworzył Urząd ds. Nauk Zachodnich, który zajmował się tłumaczeniem dokumentów i tekstów urzędowych. Później stał się też szkołą językową. W 1868 nadano mu nazwę Kaisei-gakkō, czyli Szkoły Tworzenia. W okresie Edo studiowano historiografię, językoznawstwo, ale przede wszystkim medycynę zachodnią. Była to jedna z ważniejszych dziedzin, dlatego w 1861 otworzono Akademię Medycyny Zachodniej, którą później zmieniono na Akademię Medycyny.

Zmiany nazwy uczelni[edytuj | edytuj kod]

  • 1877 → połączono powyższe szkoły, tworząc Uniwersytet Tokijski (Tokyo Daigaku, ang. Tokyo University)
  • 1886 → zmieniono nazwę na Uniwersytet Cesarski (Teikoku Daigaku, Imperial University)
  • 1897 → przyjęto nazwę Tokijski Uniwersytet Cesarski (Tōkyō Teikoku Daigaku, Tokyo Imperial University).
  • 1947 → przywrócono pierwotną nazwę Uniwersytet Tokijski (Tokyo Daigaku, Tokyo University).

W chwili utworzenia był to jedyny nowoczesny uniwersytet w Japonii (wzorowano go na szkołach europejskich). Miał tylko cztery wydziały, lecz wraz z szybko rosnącą liczbą studentów, otworzono kolejne. Przez początkowy okres swojego istnienia cieszył się szczególnymi względami cesarza, który osobiście brał udział w ceremoniach wręczania dyplomów, a najlepsi studenci otrzymywali pamiątkowe zegarki. W 1949 w skład uniwersytetu weszła Pierwsza Szkoła Wyższa (dzisiaj kampus Komaba) i Tokijska Szkoła Wyższa, która dziś uczy studentów pierwszego i drugiego roku. Studenci trzeciego roku studiują w głównym kampusie, Hongō.

Studenckie strajki[edytuj | edytuj kod]

Bardzo niespokojnym okresem były lata 1968–1969, kiedy to fala gwałtownych protestów i strajków ogarnęła większość uczelni w kraju. Do największych doszło na Uniwersytecie Tokijskim. Przyczyny tych buntów były różne – studenci chcieli mieć większy wpływ w zarządzaniu szkołami, zarzucali władzy korupcję. Jednak głównym powodem zamieszek był konflikt wokół systemu nauczania na Wydziale Medycznym w kwietniu 1968. Niedługo potem studenci rozpoczęli okupację kampusów, wznosili barykady na korytarzach i w aulach, odwołano wszystkie zajęcia. Ponieważ spór narastał, a studenci nie chcieli ustąpić, 18 stycznia 1969 policja przypuściła szturm. Wiele osób ucierpiało, gdyż studenci postanowili się bronić przy pomocy kamieni i koktajli Mołotowa. Strajki ostatecznie zakończyły się wiosną tego samego roku. Straty wyniosły blisko 400 tys. dolarów. Po tych wydarzeniach wprowadzono surowe prawa, które miały zapobiec w przyszłości takim wystąpieniom.

Wydziały[edytuj | edytuj kod]

Obecnie uniwersytet ma dziesięć wydziałów:

  • Prawa
  • Medycyny
  • Politechniczny
  • Humanistyczny
  • Nauk Ścisłych
  • Ekonomiczny
  • Rolniczy
  • Pedagogiczny
  • Farmaceutyczny
  • Edukacji Ogólnej.

Symbole[edytuj | edytuj kod]

Symbolem uniwersytetu jest liść miłorzębu dwuklapowego, którego drzewa rosną na terenie najważniejszego z kampusów, Hongō. Nieformalnymi symbolami są dwie budowle: Akamon (Czerwona Brama), czyli główne wejście do kampusu Hongō (w dzielnicy Bunkyō), oraz położony w jego centrum budynek audytorium Yasuda (Yasuda Kōdō). Czerwona Brama powstała w 1827 i jest jedynym tego typu zachowanym obiektem, ważnym zabytkiem kultury. W okresie Edo wznosili je przed rodowymi posiadłościami przyszli mężowie dam z rodu siogunów Tokugawa.

Laureaci Nagrody Nobla[edytuj | edytuj kod]

Nagrodę Pokojową Nobla otrzymał w 1974 roku premier Eisaku Satō (1901–1975).

Znani absolwenci[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Uniwersytetu Tokijskiego.

Na tej uczelni studiowali m.in. również:

Wykładowcy Uniwersytetu[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Wykładowcy Uniwersytetu Tokijskiego.

Doktorzy honoris causa[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Tokijskiego.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W 2013 przyjęto jako skróconą formę nazwy uczelni w języki angielskim: UTokyo

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e UTokyo by the Numbers. University of Tokyo. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  2. Uniwersytety świata (2010), [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2014-08-18].
  3. QS World University Rankings, topuniversities.com
  4. Academic Ranking of World Universities 2019. ShanghaiRanking Consultancy, 2019. [dostęp 2019-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-22)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]