Upłynnienie gruntu
Upłynnienie gruntu (zjawisko kurzawkowe) – zjawisko przekształcenia się sypkiego gruntu w materię przypominającą swoimi właściwościami ciecz[1]. Wywoływane jest w gruntach o dużym nasyceniu wodą pod wpływem nagłego, silnego impulsu (trzęsienie ziemi, sztorm, wybuch)[2]. Upłynniony grunt nazywany jest kurzawką[3].
W Polsce, ze względu na małą aktywność sejsmiczną, upłynnienie gruntu jest zjawiskiem rzadkim, jednak uważa się, że mogło ono być przyczyną osunięcia się zbocza zapory przy elektrowni w Dychowie[4] w roku 1997[5], jest też brane pod uwagę jako istotne zagrożenie składowiska odpadów poflotacyjnych w Zagłębiu Miedziowym w Rudnej[4].
Upłynnienie gruntu jest zjawiskiem o objawach niekiedy bardzo podobnych do efektów tiksotropii, ma jednak inne przyczyny[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Żuk: Upłynnienie gruntu lub osadu. [dostęp 2013-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-27)].
- ↑ Jacek Mierczyński, "Proces upłynnienia nawodnionego gruntu", Instytut Budownictwa Wodnego PAN, Gdańsk
- ↑ Upłynnienie gruntu. Instrukcja oznaczania krytycznego spadku hydraulicznego. Zakład Geologii i Wód Mineralnych, Instytut Górnictwa, Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii, Politechnika Wrocławska. [dostęp 2013-04-12].
- ↑ a b Andrzej Sawicki. Gdy ziemia płynie. „Academia”. 3 (15), s. 37-39, 2008. [dostęp 2014-12-20]. (pol.)., When the Soil Flows (ang.)
- ↑ Bednarczyk Stefan, Bolt Adam, Mackiewicz Stanisław: Stateczność oraz bezpieczeństwo jazów i zapór. Politechnika Gdańska, 2009. ISBN 978-83-7348-264-7. [dostęp 2013-04-12]. (opis podręcznika)