Urogymnus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Urogymnus[a]
Müller & Henle, 1837[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – U. asperrimus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

Euselachii

(bez rangi) płaszczki
Nadrząd

orleniokształtne

Rodzina

ogończowate

Podrodzina

Urogymninae

Rodzaj

Urogymnus

Typ nomenklatoryczny

Raja asperrima Bloch & Schneider, 1801

Synonimy
Gatunki

6 gatunków – zobacz opis w tekście

Urogymnusrodzaj ryb chrzęstnoszkieletowych z podrodziny Urogymninae w obrębie rodziny ogończowatych (Dasyatidae).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Oceanu Indyjskiego i zachodniego Oceanu Spokojnego[4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała do 240 cm; masa ciała (największa opublikowana) 600 kg[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniowali w 1837 roku niemieccy ichtiolodzy Johannes Peter Müller i Jakob Henle w artykule poświęconym rodzajom rekinów i płaszczek, opublikowanym w czasopiśmie Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königlichen Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin[2]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) U. asperrimus. Jednak nazwa – Gymnura – którą autorzy nadali nowemu rodzajowi okazała się młodszym homonimem innego rodzaju ryb chrzęstnoszkieletowych opisanego w 1823 roku, dlatego w tym samym roku Müller i Heinle nadali opisanemu przez siebie rodzajowi nową nazwę – Urogymnus[1].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Gymnura: gr. γυμνοςgumnos ‘goły, nagi’[6]; ουρα oura ‘ogon’[7].
  • Urogymnus: gr. ουρα oura ‘ogon’; γυμνος gumnos ‘goły, nagi’[8].
  • Rhachinotus: ῥαχος rhakhos ‘cierń’[9]; -νωτος -nōtos ‘-tyły, -grzbiety’, od νωτον nōton ‘tył, grzbiet’[10][3]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Raja africana Bloch & Schneider, 1801 (= Raja asperrima Bloch & Schneider, 1801).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowa nazwa dla Gymnura Müller & Henle, 1837.
  2. Młodszy homonim Gymnura van Hasselt, 1823 (Gymnuridae).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J.P. Müller & F.G.J. Henle. Nachträgliche Bemerkung zu J. Müller’s und Henle’s Aufsatz über die Gattungen der Plagiostomen. „Archiv für Naturgeschichte”. 3 (1), s. 434, 1837. (niem.). 
  2. a b J.P. Müller & J. Henle. Über die Gattungen der Haifische und Rochen nach einer von ihm mit Hrn. Henle unternommenen gemeinschaftlichen Arbeit über die Naturgeschichte der Knorpelfische. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königlichen Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Jahrgang 1837, s. 117, 1837. (niem.). 
  3. a b T.E. Cantor. Catalogue of Malayan fishes. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 18 (2), s. 1404, 1850. (ang.). 
  4. a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-17] (ang.).
  5. a b R. Froese & D. Pauly: Urogymnus. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
  6. Jaeger 1959 ↓, s. 114.
  7. Jaeger 1959 ↓, s. 276.
  8. Ch. Scharpf: Family Dasyatidae Jordan & Gilbert 1879 (Stingrays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 220.
  10. Jaeger 1959 ↓, s. 167.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]