Uwulopalatofaryngoplastyka
Uwulopalatofaryngoplastyka (UPPP) – najczęstszy chirurgiczny sposób leczenia obturacyjnej postaci zespołu bezdechów sennych. Jest on wykonywany przez otolaryngologów.
Pierwszy raz został opisany w 1964 roku jako metoda likwidująca chrapanie. Celem zabiegu jest poszerzenie cieśni gardzieli i likwidacja oporów, jakie pojawiają się w górnych drogach oddechowych podczas chrapania. Usunięty zostaje nadmiar tkanek miękkich gardła, które podczas oddychania w czasie snu nadmiernie wibrują powodując powstawanie chrapania. Pierwszy raz metoda ta została użyta do leczenia zespołu bezdechów sennych w 1981 roku[1]. Od tego czasu uległa pewnym modyfikacjom.
Podczas zabiegu następuje usunięcie części podniebienia miękkiego, redukcja języczka i modyfikacja położenia łuków podniebienno-językowych (przednich) i podniebienno-gardłowych (tylnych). Podczas zabiegu wykonywana jest także obustronna tonsilektomia a łuki podniebienne przednie i tylne zszywa się ze sobą.
UPPP daje poprawę w OSAS u 50% chorych, a u pacjentów z chrapaniem pierwotnym w 70% przypadków[2]. Często stosowana jest także laserowa odmiana tego zabiegu uwulopalatoplastyka laserowa – laser assisted uvulopalatoplasty (LAUP).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ S. Fujita, W. Conway, F. Zorick, T. Roth Surgical correction of anatomic abnormalities in obstructive sleep apnea syndrome. Uvulopalatopharyngoplasty. Otolaryngol Head Neck Surg 1981; 89(6): 923-934
- ↑ Hans Behrbohm, Oliver Kaschke, Tadeus Nawka, Andrew Swift: Choroby ucha, nosa i gardła z chirurgią głowy i szyi. Wiesław Gołąbek (red. wyd. pol.), Czesław Stankiewicz (red. wyd. pol.). Elsevier Urban & Partner, s. 295-296.
