Verner Blaudzun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Verner Blaudzun
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1946
Sønderborg

Wzrost

173 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Dania
Igrzyska olimpijskie
brąz Montreal 1976 kolarstwo
(jazda na czas druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Nürburg 1966 druż. na czas
srebro Heerlen 1967 druż. na czas

Verner Blaudzun (ur. 23 marca 1946 w Sønderborgu) – duński kolarz szosowy, brązowy medalista olimpijski oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Verner Blaudzun osiągnął w 1966 roku, kiedy wspólnie z Jørgenem Emilem Hansenem, Flemmingiem Wisborgiem i Ole Højlundem Pedersenem zdobył złoty medal w drużynowej jeździe na czas podczas mistrzostw świata w Nürburgu. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Heerlen razem z Jørgenem Emilem Hansenem, Henningiem Petersenem i Leifem Mortensenem zdobył w tej samej konkurencji srebrny medal. W 1968 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Meksyku, gdzie indywidualnie zajął 29. pozycję, a w drużynie Duńczycy zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brąz z ekipą Włoch. Ostatni medal zdobył podczas igrzysk olimpijskich w Montrealu, gdzie wspólnie z Gertem Frankiem, Jørgenem Emilem Hansenem i Jørnem Lundem wywalczył brązowy medal w drużynowej jeździe na czas. Brał także udział w igrzyskach w Moskwie w 1980 roku, gdzie w rywalizacji indywidualnej uplasował się na 42. pozycji. Ponadto kilkakrotnie zdobywał medale mistrzostw krajów skandynawskich, w tym dwa złote w drużynie: w duńskim Vejle w 1965 roku i w norweskim Skien pięć lat później. Wielokrotnie zdobywał medale szosowych mistrzostw kraju, w tym siedem złotych.

Jego syn Michael Blaudzun również był kolarzem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]