Victor Manuel Fernández

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	15 czerwca 2013
Miejscowość	Buenos Aires
Miejsce	katedra Trójcy Przenajświętszej
Konsekrator	Mario Aurelio Poli
Współkonsekratorzy	José María Arancedo; Andrés Stanovnik; Eduardo Martín; Carlos José Tissera
Konsekrowani biskupi
Jorge Esteban González	15 września 2020
Federico Wechsung	15 kwietnia 2023
Współkonsekrowani biskupi
Ricardo Araya	7 października 2017
Gustavo Carrara	16 grudnia 2017

Victor Manuel Fernández
	Kardynał diakon
	En medio de tu pueblo; W środku twojego miasta
Kraj działania	Argentyna, Watykan
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1962 ; Alcira Gigena
	Prefekt Dykasterii Nauki Wiary
Okres sprawowania	od 2023
	Arcybiskup metropolita La Platy
Okres sprawowania	2018–2023
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	21 grudnia 1985
Prezbiterat	15 sierpnia 1986
Nominacja biskupia	13 maja 2013
Sakra biskupia	15 czerwca 2013
Kreacja kardynalska	30 września 2023; Franciszek
Kościół tytularny	św. Urbana i Wawrzyńca przy Prima Porta
	Multimedia w Wikimedia Commons

Victor Manuel Fernández (ur. 18 lipca 1962 w Alcira Gigena) – argentyński duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, arcybiskup, rektor Papieskiego Katolickiego Uniwersytetu Argentyny w latach 2011–2018, arcybiskup metropolita La Platy w latach 2018–2023, prefekt Dykasterii Nauki Wiary od 2023, kardynał diakon od 2023.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie otrzymał 15 sierpnia 1986 i został inkardynowany do diecezji Villa de la Concepción del Río Cuarto. Przez kilka lat pracował w diecezjalnym seminarium, a w 1988 został wykładowcą instytutu formacyjnego dla świeckich. Od 1993 pracował w Papieskim Katolickim Uniwersytecie Argentyny. W 2002 został wicedziekanem wydziału teologii tej uczelni, a w latach 2011–2018 pełnił funkcję jej rektora^[1].

13 maja 2013 papież Franciszek podniósł go do godności arcybiskupa, ze stolicą tytularną Tiburnia^[1]. Sakry udzielił mu 16 czerwca 2013 ówczesny metropolita Buenos Aires – arcybiskup Mario Aurelio Poli.

2 czerwca 2018 został mianowany arcybiskupem metropolitą La Platy^[2].

1 lipca 2023 papież Franciszek mianował go prefektem Dykasterii Nauki Wiary w miejsce ustępującego kard. Luisa Ladarii Ferrera^[3], zaś 9 lipca 2023 ogłosił jego nominację kardynalską^[4]. Na konsystorzu 30 września 2023 został kreowany kardynałem diakonem i uzyskał diakonię śś. Urbana i Wawrzyńca^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ELEVAZIONE ALLA DIGNITÀ DI ARCIVESCOVO DEL RETTORE DELLA PONTIFICIA UNIVERSITÀ CATTOLICA ARGENTINA. vatican.va, 2013-05-13. [dostęp 2021-09-29]. (wł.).
↑ Rinuncia dell’Arcivescovo di La Plata (Argentina) e nomina del successore. vatican.va, 2018-06-02. [dostęp 2021-09-29]. (wł.).
↑ Conclusione del mandato del Prefetto del Dicastero per la Dottrina della Fede e nomina del successore. s. vaticannews.va. [dostęp 2023-07-01]. (wł.).
↑ Pope Francis announces Consistory for creation of new Cardinals. vaticannews. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
↑ Assignation of Titles and Deaconries to the new Cardinals. Stolica Apostolska. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Nota biograficzna Victora Manuela Fernándeza na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-03-10]. (wł.).
Nota biograficzna Víctor Manuel Fernández na stronie archidiecezji La Platy (arch.). [dostęp 2023-07-16]. (hiszp.).
Victor Manuel Fernández [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-07-01] (ang.).

[sala-1] ELEVAZIONE ALLA DIGNITÀ DI ARCIVESCOVO DEL RETTORE DELLA PONTIFICIA UNIVERSITÀ CATTOLICA ARGENTINA. vatican.va, 2013-05-13. [dostęp 2021-09-29]. (wł.).

[2] Rinuncia dell’Arcivescovo di La Plata (Argentina) e nomina del successore. vatican.va, 2018-06-02. [dostęp 2021-09-29]. (wł.).

[3] Conclusione del mandato del Prefetto del Dicastero per la Dottrina della Fede e nomina del successore. s. vaticannews.va. [dostęp 2023-07-01]. (wł.).

[vaticannews-4] Pope Francis announces Consistory for creation of new Cardinals. vaticannews. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).

[stolica-5] Assignation of Titles and Deaconries to the new Cardinals. Stolica Apostolska. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Sekretariat Stanu	kard. Pietro Parolin (Sekretarz) abp Edgar Peña Parra (Sekcja Spraw Ogólnych) abp Paul Gallagher (Sekcja ds. Relacji z Państwami) abp Luciano Russo (Sekcja Personelu Dyplomatycznego)
Dykasterie	Franciszek (ds. Ewangelizacji) kard. Victor Manuel Fernández (Nauki Wiary) kard. Konrad Krajewski (ds. Posługi Miłosierdzia) kard. Claudio Gugerotti (ds. Kościołów Wschodnich) kard. Arthur Roche (ds. Kultu Bożego) kard. Marcello Semeraro (ds. Kanonizacyjnych) kard. Robert Prevost (ds. Biskupich) kard. Lazarus You Heung-sik (ds. Duchowieństwa) kard. João Braz de Aviz (ds. Instytutów Życia Konsekrowanego) kard. Kevin Farrell (ds. Świeckich, Rodziny i Życia) kard. Kurt Koch (ds. Popierania Jedności Chrześcijan) kard. Miguel Ángel Ayuso Guixot (ds. Dialogu Międzyreligijnego) kard. José Tolentino Mendonça (ds. Kultury i Edukacji) kard. Michael Czerny (ds. Integralnego Rozwoju Człowieka) abp Filippo Iannone (ds. Tekstów Prawnych) Paolo Ruffini (ds. Komunikacji)
Trybunały	kard. Mauro Piacenza (Penitencjaria Apostolska) kard. Dominique Mamberti (Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej) abp Alejandro Arellano Cedillo (Trybunał Roty Rzymskiej)

Proprefekt (1966–1968)	Alfredo Ottaviani (1966–1968)
Prefekci (od 1968)	Franjo Šeper (1968–1981) Joseph Ratzinger (1981–2005) William Joseph Levada (2005–2012) Gerhard Müller (2012−2017) Luis Ladaria Ferrer (2017–2023) Victor Manuel Fernández (od 2023)

Zmarli kardynałowie	Santiago Copello (1935) Antonio Caggiano (1946) Nicolás Fasolino (1967) Raúl Primatesta (1973) Juan Carlos Aramburu (1976) Eduardo Pironio (1976) Antonio Quarracino (1991) Jorge María Mejía (2001)
Byli kardynałowie	Jorge Bergoglio (2001); wybrany na papieża w 2013
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Estanislao Esteban Karlic (2007) Leonardo Sandri (2007) Luis Héctor Villalba (2015) Luis Pascual Dri (2023)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Mario Aurelio Poli (2014) Victor Manuel Fernández (2023) Ángel Rossi (2023)