Vjačeslavs Dombrovskis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vjačeslavs Dombrovskis
Ilustracja
Vjačeslavs Dombrovskis (2011)
Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1977
Ryga

Minister gospodarki Łotwy
Okres

od 22 stycznia 2014
do 5 listopada 2014

Przynależność polityczna

Partia Reform

Poprzednik

Daniels Pavļuts

Następca

Dana Reizniece-Ozola

Minister oświaty i nauki Łotwy
Okres

od 2 maja 2013
do 22 stycznia 2014

Przynależność polityczna

Partia Reform

Poprzednik

Roberts Ķīlis

Następca

Ina Druviete

Multimedia w Wikimedia Commons

Vjačeslavs Dombrovskis (ur. 27 grudnia 1977 w Rydze) – łotewski ekonomista, analityk, wykładowca i polityk rosyjskiego pochodzenia[1]. Poseł na Sejm Republiki Łotewskiej XI, XII i XIII kadencji, od 2013 do 2014 minister oświaty i nauki w rządzie Valdisa Dombrovskisa, w 2014 minister gospodarki w rządzie Laimdoty Straujumy. Były przewodniczący Partii Reform i były współprzewodniczący partii Republika.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1999 ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łotwy w Rydze, następnie zaś uzyskał magisterium z nauk ekonomicznych na Clark University w Massachusetts (2001) oraz doktorat z tychże nauk na tej samej uczelni (2003). Rozpoczął specjalizację w dziedzinie finansów publicznych i ekonometrii. Zajął się naukowo przedsiębiorczością, ekonomią polityczną i ekonomią sektora państwowego.

W 2003 został członkiem grupy badawczej Baltic International Centre for Economic Policy Studies (BICEPS), został m.in. głównym koordynatorem ośrodka do spraw badań nad przedsiębiorczością. Zajął się także prowadzeniem wykładów w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Rydze.

W 2011 przyłączył się do tworzonej przez byłego prezydenta Valdisa Zatlersa Partii Reform Zatlersa, opracowując jej program gospodarczy. Został kandydatem ugrupowania na urząd ministra finansów[2]. W wyborach w tym samym roku uzyskał mandat posła na Sejm XI kadencji w okręgu ryskim[3], w którym objął stanowisko przewodniczącego komisji gospodarki, rolnictwa, ochrony środowiska i polityki regionalnej[4]. 9 stycznia 2013 został przewodniczącym klubu poselskiego Partii Reform[5].

2 maja 2013 Sejm wybrał go na urząd ministra oświaty i nauki w rządzie Valdisa Dombrovskisa[6]. 22 stycznia 2014 objął funkcję ministra gospodarki w rządzie Laimdoty Straujumy[7], kierował tym resortem do 5 listopada 2014. 29 marca 2014 wybrano go na nowego przewodniczącego Partii Reform[8]. W wyborach parlamentarnych w 2014 uzyskał mandat posła na Sejm XII kadencji z listy Jedności[9]. Jego ugrupowanie wkrótce zostało postawione w stan likwidacji. W kwietniu 2015 odszedł z polityki, rezygnując z zasiadania w parlamencie i powracając do pracy jako naukowiec i analityk[1].

W czerwcu 2018 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii „Zgoda”[10][11]. Został przedstawiony jako kandydat tej partii na premiera w kampanii wyborczej w tym samym roku[12]. Uzyskał w tymże roku mandat posła na Sejm XIII kadencji[13]. We wrześniu 2020 został wykluczony ze „Zgody”[14]. W sierpniu 2021 został założycielem i współprzewodniczącym nowej partii centrowej pod nazwą Republika[15], wystąpił z tej formacji w lutym 2022[16]. W tym samym roku dołączył do liberalnej koalicji Dla Rozwoju/Za![17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Tomasz Otocki: Łotwa przegrała przez „łotewską psychozę”?. zw.lt, 25 maja 2015. [dostęp 2017-09-10].
  2. ↑ Zatlera partijas finanšu ministra kandidāts būs ekonomists Dombrovskis. kasjauns.lv, 12 sierpnia 2011. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  3. ↑ Zināms provizoriskais 11.Saeimas sastāvs. delfi.lv, 19 września 2011. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  4. ↑ Ievēlēta vadība 14 Saeimas komisijām. saeima.lv, 21 października 2011. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  5. ↑ Vjačeslavs Dombrovskis ievēlēts par Reformu partijas Saeimas frakcijas priekšsēdētāju. nra.lv, 9 stycznia 2013. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  6. ↑ Vjačeslavs Dombrovskis apstiprināts izglītības un zinātnes ministra amatā. diena.lv, 2 maja 2013. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  7. ↑ Lāsma Grundule: Saeima pauž uzticību Straujumas valdībai. diena.lv, 22 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  8. ↑ Par RP valdes priekšsēdētāju ievēlēts Vjačeslavs Dombrovskis. nra.lv, 29 marca 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  9. ↑ Saeima apstiprina pilnvaras 11 deputātiem. saeima.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  10. ↑ Vjačeslavs Dombrovskis iestājies 'Saskaņā'; būs iespējamais premjera amata kandidāts. delfi.lv, 4 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-14]. (łot.).
  11. ↑ «Saskaņa» premjera amatam varētu virzīt Vjačeslavu Dombrovski. lsm.lv, 4 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-14]. (łot.).
  12. ↑ Tomasz Otocki: Łotewska socjaldemokracja przygotowuje się do wyborów. przegladbaltycki.pl, 28 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-29].
  13. ↑ Ievēlēto deputātu alfabētiskais saraksts. sv2018.cvk.lv. [dostęp 2018-10-07]. (łot.).
  14. ↑ Vjačeslavu Dombrovski un Ļubovu Švecovu izslēdz no «Saskaņas». lsm.lv, 15 września 2020. [dostęp 2020-09-18]. (łot.).
  15. ↑ Vēl viena rudens sēne. Ģirģens un Vjačeslavs Dombrovskis reģistrē partiju. bnn.lv, 17 września 2021. [dostęp 2020-09-19]. (łot.).
  16. ↑ Vjačeslavs Dombrovskis kopā ar 200 domubiedriem pamet partiju. nra.lv, 16 lutego 2022. [dostęp 2022-02-16]. (łot.).
  17. ↑ LTV: Saeimas deputāts Vjačeslavs Dombrovskis pievienojies «Attīstībai/Par!». lsm.lv. [dostęp 2022-05-27]. (łot.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vjačeslavs_Dombrovskis&oldid=71467356”