Władimir Nikołajew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Nikołajew
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lutego?/3 marca 1847
Carskie Sioło

Data i miejsce śmierci

11 listopada 1911
Kijów

Narodowość

rosyjska

Praca
Styl

eklektyzm

Podpis Władimira Nikołajewa

Władimir Nikołajew, ros. Владимир Николаевич Николаев (ur. 19 lutego?/3 marca 1847 w Carskim Siole, zm. 11 listopada 1911 w Kijowie) – rosyjski architekt, działacz społeczny i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1871 ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu. W maju 1872 przeprowadził się do Kijowa, gdzie został miejskim architektem (1873–1887). Współpracował również z lokalną Cerkwią prawosławną (1875–1898) m.in. jako projektant Ławry Kijowsko-Pieczerskiej wraz z jej trapeznią.

Był przedstawicielem eklektyzmu. Stworzył ponad 27 budynków mieszkalnych, 18 świątyń, ma również na swym koncie projekty szkół, szpitali i fabryk. Zaprojektował budynek Domu Kupieckiego przy Chreszczatyku (ukr. Купецьке зібрання) wraz z salą koncertową (obecnie Filharmonia), budynek Miejskiego Towarzystwa Kredytowego przy Instytuckiej (1894, nie zachował się), szpitale żydowski i robotników niewykwalifikowanych (tak zwanych czarnorobów).

Jego autorstwa były kijowskie pomniki Bohdana Chmielnickiego, Mikołaja I i Michaiła Glinki, a także rezydencje kijowskich mieszczan i magnatów:

  • Fiodora Tereszczenki (1877–1884] zaprojektowane wspólnie z Andrijem Gunem, obecnie: Kijowskie Muzeum Sztuki Rosyjskiej
  • Markusa Zajcewa (1897)
  • Libermana (1898, obecnie: siedziba Narodowego Związku Pisarzy Ukrainy)
  • Galperina (1899, obecnie należy do Rady Werchownej)
  • Wasyla Symierenki (lata 90. XIX wieku)

Nikołajew zaprojektował też bardzo popularne wśród kijowian budynki hotelu Naciona i Belle-Vi na Chreszczatyku (żaden z nich nie przetrwał do czasów współczesnych).

Napisał kilka książek poświęconych architekturze, pracom restauracyjnym i prawu budowlanemu. Jego syn Hipolit był w latach 1892–1917 architektem miejskim Kijowa, drugi z synów Leonid został z kolei sławnym pianistą i pedagogiem.

Zmarł jesienią 1911 i został pochowany na cmentarzu Askoldowskim (nagrobek się nie zachował).

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Pomniki:
Pomnik Michaiła Glinki, 1904
  • Świątynie:
Cerkiew Wozniesienskaja na cmentarzu Bajkowa, 1884–1888
  • Domy:
Dom Fiodora Tereszczenki
Dom Galperina
Dom Liebermanna
  • Inne znane realizacje:
Budynek Domu Kupieckiego (dziś filharmonia)
Budynek szpitala „czarnorobów”
Kaplica Degterewska

Budynki nieistniejące[edytuj | edytuj kod]

  • Świątynie:
Cerkiew Błagowieszczeńska, 1885–1887
Cerkiew Stryteńska, obecnie odbudowywana
Cerkiew Aleksandra Newskiego, 1888–1889
Kaplica na cześć ocalenia życia Aleksandra III, 1891
  • Domy:
Hotel Nacional
Kijowskie Miejskie Towarzystwo Kredytowe, 1894

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]