Władysław Żukowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Żukowski
Ilustracja
Władysław Żukowski, 1910
Data i miejsce urodzenia

22 października 1860
Bogdanówka

Data i miejsce śmierci

12 września 1916
Piotrogród

Deputowany do III Dumy Państwowej Imperium Rosyjskiego
Okres

od 1907
do 1912

Faksymile

Władysław Żukowski herbu Prus III (ur. 22 października 1860 w Bogdanówce, zm. 12 września 1916 w Piotrogrodzie) – polski polityk, przemysłowiec i ekonomista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 października 1860 w Bogdanówce (pow. krzemieniecki) na Wołyniu. Był synem Władysława. W 1878 ukończył gimnazjum w Niemirowie. Po ukończeniu wydziału matematycznego Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego i Instytutu Górniczego w Piotrogrodzie, w 1887 rozpoczął działalność zawodową. W latach 1895–1901 był dyrektorem Briańskich Zakładów Mechanicznych. Był od 1900 roku stałym przedstawicielem Rady Zjazdu Przemysłowców Górniczych Królestwa Polskiego i wiceprezesem w Radzie Zjazdów Przedstawicieli Przemysłu i Handlu w Petersburgu. Piastował stanowisko dyrektora II Piotrogrodzkiego Towarzystwa Ubezpieczeń, a także był członkiem zarządu Banku Azowsko-Dońskiego. Publikował artykuły ekonomiczne w piotrogrodzkim Kraju, a w latach 1887–1895 był członkiem redakcji. Był posłem do III Dumy Imperium Rosyjskiego z guberni piotrkowskiej w latach 1907–1912, politykiem narodowym. W swoich poglądach opowiadał się za protekcjonizmem, rzecznik porozumienia polsko-rosyjskiego.

W odpowiedzi na deklarację wodza naczelnego wojsk rosyjskich wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa z 14 sierpnia 1914 roku, podpisał telegram dziękczynny, głoszący m.in., że krew synów Polski, przelana łącznie z krwią synów Rosyi w walce ze wspólnym wrogiem, stanie się największą rękojmią nowego życia w pokoju i przyjaźni dwóch narodów słowiańskich[1]. Od sierpnia 1914 działał w ramach Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny, od 1 września do śmierci będąc jego prezesem. Od 1915 był członkiem Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Rosji[2].

Owocem jego działalności naukowej były wydane prace:

Zmarł w 1916 w Piotrogrodzie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 190-1-28)[3].

Jego córka Jadwiga (1901-1993), została żoną Kazimierza Sosnkowskiego[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Władysław Kumaniecki, Zbiór najważniejszych dokumentów do powstania państwa polskiego, Warszawa, Kraków 1920, s. 30.
  2. Mariusz Korzeniowski, Struktura organizacyjna i początki działalności Centralnego Komitetu Obywatelskiego Królestwa Polskiego w Rosji w 1915 r., w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Historia Vol. 46/47 (1991/1992), s. 349.
  3. Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW ŻUKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-11-25].
  4. Zaślubiny jenerała Sosnkowskiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 21, s. 11, 21 maja 1921. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]