Władysław Jachowicz

Władysław Jachowicz

Konar

kapitan
Data i miejsce urodzenia	2 marca 1907 Tykadłów
Data i miejsce śmierci	17 października 1973 Zduńska Wola
Przebieg służby
Lata służby	1930–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Stanowiska	dowódca batalionu Chrobry I, oficer operacyjny Twierdza Modlin, oficer operacyjny Grupa Operacyjna „Piotrków”
Główne wojny i bitwy	kampania wrześniowa, Armia Krajowa, powstanie warszawskie
Odznaczenia

Władysław Jachowicz „Konar” (ur. 2 marca 1907 w Tykadłowie, zm. 17 października 1973 w Zduńskiej Woli) – polski żołnierz, kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Młodość

Urodził się w Tykadłowie w powiecie kaliskim, jako syn organisty Tomasza Jachowicza i Wiktorii zd. Graczykowskiej.

Uczęszczał do gimnazjum w Zduńskiej Woli, po ukończeniu której i otrzymaniu świadectwa dojrzałości w 1926 roku. Za namową ojca rozpoczął naukę w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Zaprzyjaźnił się tam z Józefem Balcerczykiem późniejszym pułkownikiem kapelanem Armii Krajowej.

W 1930 roku porzucił Seminarium i rozpoczął roczny kurs unitarny w batalionie szkolnym podchorążych piechoty w Ostrowi Mazowieckiej, a w 1931 roku naukę w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Szkołę ukończył w 1933 roku promowany w dniu 15 sierpnia do stopnia ppor. piechoty służby stałej i przydziałem do 31 pułku Strzelców Kaniowskich w Sieradzu. W 1936 roku został awansowany do stopnia porucznika.

Wojna obronna 1939 roku i konspiracja

W przeddzień wybuchu kampanii wrześniowej, dostał rozkaz opuszczenia macierzystej jednostki i stawienia się w sztabie gen. Wiktora Thommée, w charakterze oficera operacyjnego. Wojnę Obronną zakończył broniąc Twierdzy Modlin, aż do jej kapitulacji. Pełnił tam funkcję oficera operacyjnego sztabu obrony twierdzy dowodzonej przez gen. Wiktora Thommée. Uniknął niewoli hitlerowskiej i w mundurze oraz z szablą wrócił do Zduńskiej Woli.

W 1940 roku wyjechał do Warszawy i tam nawiązał kontakt z Polską Organizacją Zbrojną (POZ) W połowie 1942 roku współorganizował formowanie batalionu Chrobry I. W sierpniu 1942 roku po scaleniu POZ z Armią Krajową pełnił funkcję oficera w sztabie batalionu do momentu wybuchu powstania warszawskiego.

Powstanie warszawskie

Po wybuchu powstania warszawskiego dowodził 4 kompanią batalionu Chrobry I. Walczył na Woli i na terenie Starego Miasta, był dowódcą obrony Arsenału, który przez cały okres walk na Starówce był nazywany „Redutą Konara”. 24 sierpnia 1944 roku został awansowany do stopnia kapitana i objął dowództwo batalionu Chrobry I, którym dowodził do końca powstania. 7 września wraz z pozostałymi żołnierzami z batalionu Chrobry I przeszedł kanałami do Śródmieścia.

Po upadku powstania został osadzony w oflagu II C w Woldenbergu, po wyzwoleniu którego wstąpił do 2 Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa.

Pamiątkowa tablica na warszawskim Arsenale - „Reduta Konara”

Po wojnie

Do Zduńskiej Woli powrócił w 1946 roku. W 1949 roku został wybrany Naczelnikiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Zduńskiej Woli, którym pozostał do 1966 roku,a społecznie w OSP pracował do marca 1973 roku.

Zmarł 17 października 1973 roku.

Pamiątkowa tablica odsłonięta w Zduńskiej Woli, na kamienicy w której mieszkał.

Awanse

• podporucznik – 1933
• porucznik – 1936
• kapitan – 1944

Odznaczenia

• Krzyż Walecznych (1944)
• Order Virtuti Militari V kl. (18 sierpnia 1944)
• Medal Wojska
• Krzyż Armii Krajowej (1970)

Bibliografia

• Kozłowski Jerzy, Zduńskowolanie w walce o Niepodległość, Zduńska Wola 2005, ISBN 83-914868-8-5
• Pietras Stanisław, Zgrupowanie Sosna Batalion Chrobry I, Warszawa 1993
• Pietras Stanisław, Polska Organizacja Zbrojna, Warszawa 1996. ISBN 83-86301-33-3
• Słomczyński Adam, W warszawskim Arsenale, Warszawa 1971
• Księga zbiorowa, Walka o dobra kultury Warszawa 1939-1945 tom I, Warszawa 1970
• Piotr Stachiewicz, Starówka 1944, Warszawa 1983
• Zespół redakcyjny, Oddziały Powstania Warszawskiego , Warszawa 1988, ISBN 83-202-0474-7
• Bielski Mieczysław, Grupa Operacyjna PIOTRKÓW, Warszawa 1991, ISBN 83-11-07836-X
• Podlewski Stanisław, Przemarsz przez piekło, Warszawa 1971
• Galperyn Zbigniew, Byłem żołnierzem Bataliony CHROBRY I Zgrupowania SOSNA w Powstaniu Warszawskim 1944, Warszawa 2009