Władysław Marmurowicz

Władysław Marmurowicz
Onufry
	major piechoty
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1896 ; Żydaczów
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1944 ; Poznań
	Przebieg służby
Lata służby	1916–1944
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie; Armia Krajowa
Jednostki	33 Pułk Piechoty k.k. Landwehry; 6 Pułk Strzelców Podhalańskich; 75 Pułk Piechoty; 3 Pułk Strzelców Podhalańskich; 115 Pułk Piechoty; Okręg Poznań Armii Krajowej
Stanowiska	szef sztabu Okręgu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Władysław Marmurowicz ps. „Onufry” (ur. 27 czerwca 1896 w Żydaczowie, zm. 8 lutego 1944 w Poznaniu) – major Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie kupieckiej jako syn Michała i Marii z domu Furyk. W latach 1909–1915 uczeń gimnazjum w Samborze i Stryju. Został powołany do armii austriackiej. Ukończył szkołę oficerską w Orawie. Na chorążego (niem. Fähnrich) rezerwy został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1917. W 1918 posiadał przydział do 33 pułku strzelców^[1].

Później wstąpił do armii Józefa Hallera. W 1918 został awansowany na podporucznika. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w 47 pułku piechoty Strzelców Kresowych, który 10 października tego roku został przemianowany na 6 pułk Strzelców Podhalańskich^[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 991. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 6 pułk Strzelców Podhalańskich^[3]. 3 maja 1926 został awansowany na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 74. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]. W 1928 pełnił służbę w 75 pułku piechoty w Królewskiej Hucie (od 1934 roku – Chorzów)^[5]. W latach 1932–1935 pełnił służbę w 3 pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku^[6]^[7]. Następnie pełnił służbę w Szkole Podoficerów Piechoty dla Małoletnich nr 3 w Nisku. Po ukończeniu 42 roku życia został przeniesiony do grupy administracyjnej korpusu oficerów administracji. W 1939 służył w Ośrodku Wyszkolenia Rezerw Piechoty w Różanie na stanowisku oficera żywnościowego^[8]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 walczył na stanowisku kwatermistrza 115 pułku piechoty^[9].

Od października 1939 działał w Krakowie oraz na Śląsku w Służbie Zwycięstwu Polski, a potem w Związku Walki Zbrojnej. Wyznaczony został kwatermistrzem Śląskiego Okręgu ZWZ/AK. Następnie Komenda Główna Armii Krajowej delegowała Marmurowicza do Poznańskiego Okręgu AK na stanowisko kwatermistrza. Wtedy mieszkał w Ostrowie Wielkopolskim. Tam opracowywał plany zaopatrzenia materiałowego na okres odtwarzania sił zbrojnych oraz kierował działaniami kurierów utrzymujących łączność z bazą zaopatrzenia materiałowego kierowaną przez Henryka Kowalówkę w Warszawie. W 1942 roku został awansowany na majora^{[potrzebny przypis]}. W październiku 1943 objął funkcję szefa sztabu Poznańskiego Okręgu AK. 29 stycznia 1944 został aresztowany w Ostrowie Wielkopolskim^[10]. Podczas śledztwa nie złożył żadnych zeznań. Więziony był w siedzibie Gestapo w Domu Żołnierza i Forcie VII w Poznaniu, gdzie zginął 8 lutego 1944.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Lista starszeństwa c. i k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 166, 351.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 155, 761, tu podano, że urodził się 27 czerwca 1896 roku.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 88.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 128.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 89, 215 tu podano, że urodził się 24 czerwca 1896 roku.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 58, 617, tu także podano, że urodził się 24 czerwca 1896 roku.
↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 56, w tym roku zajmował 52. lokatę na liście starszeństwa oficerów zawodowych piechoty.
↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 298, 457.
↑ Głowacki 1985 ↓, s. 109, wg autora kpt. Władysław Marmurowicz poległ 10 września 1939 i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Starejwsi.
↑ Kobuszewski 1988 ↓, s. 638 wg autora ppłk „Onufry” zajmując stanowisko kwatermistrza okręgu równocześnie pełnił obowiązki szefa sztabu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1935. [dostęp 2016-06-05].
Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 457-458. ISBN 83-01-02722-3.
Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
Bogdan Kobuszewski: Wielkopolska i Łódzkie. W: Polski czyn zbrojny w II wojnie światowej. T. III: Polski ruch oporu 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07038-5.

[CITEREFLista_starszeństwa_c._i_k._Obrony_Krajowej_i_Żandarmerii1918166,_351-1] Lista starszeństwa c. i k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 166, 351.

[CITEREFSpis_oficerów1921155,_761,_tu_podano,_że_urodził_się_27_czerwca_1896_roku-2] Spis oficerów 1921 ↓, s. 155, 761, tu podano, że urodził się 27 czerwca 1896 roku.

[CITEREFLista_starszeństwa192288-3] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 88.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_18_z_3_maja_1926_roku,_s._128-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 128.

[CITEREFRocznik_Oficerski192889,_215_tu_podano,_że_urodził_się_24_czerwca_1896_roku-5] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 89, 215 tu podano, że urodził się 24 czerwca 1896 roku.

[CITEREFRocznik_Oficerski193258,_617,_tu_także_podano,_że_urodził_się_24_czerwca_1896_roku-6] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 58, 617, tu także podano, że urodził się 24 czerwca 1896 roku.

[CITEREFLista_starszeństwa193556,_w_tym_roku_zajmował_52._lokatę_na_liście_starszeństwa_oficerów_zawodowych_piechoty-7] Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 56, w tym roku zajmował 52. lokatę na liście starszeństwa oficerów zawodowych piechoty.

[CITEREFRybkaStepan2004298,_457-8] Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 298, 457.

[CITEREFGłowacki1985109,_wg_autora_kpt._Władysław_Marmurowicz_poległ_10_września_1939_i_został_pochowany_na_cmentarzu_parafialnym_w_[[Starawieś|Starejwsi]]-9] Głowacki 1985 ↓, s. 109, wg autora kpt. Władysław Marmurowicz poległ 10 września 1939 i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Starejwsi.

[CITEREFKobuszewski1988638_wg_autora_ppłk_„Onufry”_zajmując_stanowisko_kwatermistrza_okręgu_równocześnie_pełnił_obowiązki_szefa_sztabu-10] Kobuszewski 1988 ↓, s. 638 wg autora ppłk „Onufry” zajmując stanowisko kwatermistrza okręgu równocześnie pełnił obowiązki szefa sztabu.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]