Władysław Olearczyk
| |||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Władysław Robert Olearczyk | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1898 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci |
21 lutego 1970 | ||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Władysław Robert Olearczyk (ur. 8 czerwca 1898 w Przemyślu, zm. 21 lutego 1970 w Cieszynie) – polski piłkarz, obrońca.
Sukcesy odnosił w Pogoni Lwów[1], której był długoletnim piłkarzem. W barwach tego klubu w 1922, 1923, 1925 i 1926 zostawał mistrzem Polski[2]. W reprezentacji Polski debiutował 23 września 1923 w meczu z Finlandią[3]. Łącznie w kadrze do 1925 roku rozegrał 4 spotkania.
W 1937 był wiceprezesem sportowym klubu LKS Pogoń Lwów[4].
Pochowany na cmentarzu przy ul. Katowickiej w Cieszynie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ www.footballdatabase.eu
- ↑ rsssf.com
- ↑ kadra.pl
- ↑ Lwowski klub sportowy "Pogoń" w roku 1937. Lwów: 1937, s. 7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017