Władysław Reimschüssel
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: fizyczna chemia organiczna, radiochemia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
wrzesień 1965 |
| Profesura |
grudzień 1989 |
Władysław Reimschüssel (ur. 26 czerwca 1932 w Smydze na Ukrainie, zm. 20 września 2003 w Łodzi) – polski chemik, profesor Politechniki Łódzkiej.
W 1957 ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej, gdzie następnie rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Fizycznej. W 1965 roku uzyskał stopień doktora, a w 1989 tytuł profesora.
Specjalizował się w zakresie fizycznej chemii organicznej oraz radiochemii, w szczególności zajmował się badaniami mechanizmów reakcji chemicznych metodami wskaźników i efektów izotopowych, a także badaniami samodyfuzji i struktury mieszanin ciekłych.
W latach 1968-1970 pełnił funkcję kierownika Katedry Chemii Fizycznej, a następnie do 1980 roku zastępcą dyrektora Instytutu Techniki Radiacyjnej. W latach 1984-1991 był członkiem Rady ds. Atomistyki, a w latach 1984-1989 członkiem Komitetu Nauk Jądrowych i Radiacyjnych PAN.
Jego dorobek naukowy obejmuje 90 oryginalnych publikacji. Wypromował 12 doktorów.
Zmarł nagle w 2003 roku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 218.
- Stefan Karolczak, Jan Perkowski (red.): Zeszyty Historyczne Politechniki Łódzkiej: 50 lat chemii radiacyjnej w Politechnice Łódzkiej (zeszyt 14). Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2013, s. 65. ISSN 1731-6553.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr inż. Władysław Reimschüssel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2014-10-14].[martwy link]