Władysław Rozmarynowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Rozmarynowski
Stefan Żarski[1]
Ilustracja
major major
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1897[1]
Warszawa[1]

Data śmierci

1946[2]

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

urzędnik państwowy

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka 1 Kompanii Kadrowej
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Stefan Rozmarynowski, ps. Stefan Żarski (ur. 2 stycznia 1897 w Warszawie, zm. 1946) − major Wojska Polskiego i urzędnik państwowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 stycznia 1897 roku w Warszawie, w rodzinie Józefa i Stanisławy z Głowińskich. Ukończył 6-klasową Szkołę Ogólnokształcącą w Warszawie. W latach 1912−1914 uczęszczał do Szkoły Mechaniczno-Technicznej Wawelberga i Rotwanda. Od 1912 działał w Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie” oraz był członkiem Polskich Drużyn Strzeleckich. W czerwcu 1914 jako Stefan Żarski wyjechał do Nowego Sącza na kurs instruktorski Drużyn Strzeleckich, skąd został wcielony do I Kompanii Kadrowej[3]. W czasie I wojny światowej służył w 1 plutonie I Brygady Legionów Polskich. Po wyzdrowieniu powrócił do służby, trafił do 4 kompanii 6 pułku piechoty Legionów. Został ranny w bitwie pod Opatowem 7 marca 1916 roku i trafił do rosyjskiej niewoli, z której uciekł na przełomie 1917 i 1918 roku[1], po ucieczce współorganizował POW[2]. Od 1919 do 1927 roku pracował w Sekcji Opieki Ministerstwa Spraw Wojskowych, po czym przeszedł do pracy w cywilnej administracji państwowej[1].

Od 1927 roku pracował dwa lata jako starosta sandomierski[1], jednocześnie został naczelnikiem w Chropaczowie[4]. W Chropaczowie był także prezesem gniazda „Sokoła”[5]. Z dniem 31 grudnia 1928 roku przeniesiono go na stanowisko starosty do Rawy Mazowieckiej[6], a po kolejnych trzech latach (1932) mianowano starostą płockim[1]. Od 1936 do 1939 roku był natomiast starostą częstochowskim. Podczas kampanii wrześniowej ewakuował się na Kresy Wschodnie, a następnie do Rumunii i na Węgry[2].

Był żonaty z Marią z domu Przastkówna. Dzieci nie mieli[3].

Zmarł na emigracji w 1946 roku[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Drogi do wolnosci, Pierwsza Kompania Kadrowa. 2010-08-06. [dostęp 2013-08-19]. (pol.).
  2. ↑ a b c d Jarosław Kapsa: Historie Jarosława Kapsy. Opowieść 30. CZ.info, 2012-10-15. [dostęp 2013-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-11)]. (pol.).
  3. ↑ a b c d e Kwestionariusz [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-12-29].
  4. ↑ Marzena Wojewoda - Rączka: Ratusz w Chropaczowie. 2008-10-26. [dostęp 2013-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-05)]. (pol.).
  5. ↑ Wincenty Ogrodziński: Dzieje Dzielnicy Śląskiej „Sokoła”. Katowice: Związek Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce Dzielnica Śląska, 1937, s. 202. [dostęp 2022-12-07].
  6. ↑ Wielkie przenosiny w województwach i powiatach. [dostęp 2013-08-19]. (pol.).
  7. ↑ M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  9. ↑ 6 sierpień: 1914−1934, Warszawa: Zarząd Główny Związku Legjonistów Polskich, 1934, s. 20.
Starostowie częstochowscy
II Rzeczpospolita
Polska Ludowa
III Rzeczpospolita
  1. ↑ komisarz rządowy powiatu
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Rozmarynowski&oldid=71945910”