Władysław Teodorczuk
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Władysław Teodorczuk (ur. 1872, zm. 1913) – polski drukarz i wydawca.
W latach 1895-1900 był redaktorem miesięcznika Krytyka wydawanego przez Drukarnię Narodową w Krakowie. W latach 1898-1901 pracował w Drukarni Uniwersytetu Jagiellońskiego obok Stanisława Wyspiańskiego. W 1901 roku założył własną drukarnię i prowadził ją do 1906 roku, kiedy sprzedał ją A. Ripperowi. Po sprzedaży drukarni wyjechał z Krakowa.
Jako pierwszy użył linoleum do druku afiszy. Projektował plakaty, okładki książkowe, ilustracje, exlibrisy oraz logotypy. W latach 1905-1906 był redaktorem miesięcznika Poradnik Graficzny, poświęcony drukarstwu i zawodom pokrewnym[1]. Drukował pierwsze numery społeczno-kulturalnego tygodnika Nowości Ilustrowane[2]
Teodorczuk należał do Stowarzyszenia Drukarzy, Odlewaczy Czcionek i Pokrewnych Zawodów, Stowarzyszenia Drukarzy Krakowskich Ognisko. Jemu przypisuje się faktyczne autorstwo podręcznika dla przyszłych drukarzy Stereotypia. podręcznik dla drukarzy i stereotyperów (1906).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Bieńkowska, Elżbieta Maruszak, Książka na przestrzeni dziejów, Warszawa: wyd. Centrum Edukacji Bibliotekarskiej, Informacyjnej i Dokumentacyjnej im. Heleny Radlińskiej, 2005, ISBN 83-88581-21-X, OCLC 69448988.