Władysław Tryliński (inżynier mechanik)

Władysław Tryliński

Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1907 Wilno
Data i miejsce śmierci	13 kwietnia 2000 Warszawa
profesor nauk technicznych
Specjalność: wytwory drobne i precyzyjne
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Doktorat	1960
Profesura	1973
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Warszawska
Odznaczenia

Grób Władysława Trylińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Władysław Tryliński (ur. 31 stycznia 1907 w Wilnie, zm. 13 kwietnia 2000 w Warszawie) – polski inżynier mechanik, założyciel i wykładowca Wydziału Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Władysława Trylińskiego (1878–1956), inżyniera komunikacji, współtwórcy pierwszego w Europie mostu spawanego, wynalazcy tzw. trylinki, i Beaty z Pieczkowskich (1878–1957). Był bratem Beaty Trylińskiej (1908–1973), inżyniera architekta, zasłużonej w konserwacji warszawskich kościołów i budowli zabytkowych.

W 1925 zdał maturę w gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie. Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej w 1931. W latach 1936–1938 kierował Wydziałem Sprzętu Lotniczego w Fabryce Karabinów w Warszawie. W 1938 był zastępcą kierownika Biura Projektów. W latach 1948–1951 kierował Działem Zegarowym w warszawskim Centralnym Biurze Konstrukcyjnym. Od 1951 do 1952 był głównym konstruktorem w Centralnym Zarządzie Przemysłowych Urządzeń Mechanicznych.

W latach 1952–1954 był kierownikiem biura konstrukcyjnego Zakładów Wytwórczych Aparatów Wysokiego Napięcia im. Dymitrowa w Warszawie. W 1960 uzyskał tytuł doktora. W 1961 założył na Politechnice Warszawskiej Wydział Mechaniki Precyzyjnej. Do 1970 był kierownikiem Katedry Konstrukcji Przyrządów Precyzyjnych i Optycznych. W 1966 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1973 profesora zwyczajnego. Już jako profesor do 1977 pracował w Instytucie Konstrukcji Przyrządów Precyzyjnych i Optycznych. Był też współtwórcą i przez wiele lat redaktorem czasopisma „Pomiary, Automatyka, Kontrola”.

Był członkiem (1953–1970), następnie przewodniczącym Sekcji Metrologii, Automatyki i Mechaniki Precyzyjnej SIMP, członkiem Rady Naukowej Przemysłowego Instytutu Automatyki i Pomiarów (1966–1980), w 1980 został jej kierownikiem.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 141-2-23,24).

Publikacje

• Drobne mechanizmy i przyrządy precyzyjne. Podstawy Konstrukcji, 1961.
• Poradnik konstruktora przyrządów precyzyjnych i drobnych (red., współautor) 1969.
• Fine Mechanism and Precision Instruments. Principles of Design, Oxford 1971.
• Mechaniczne urządzenia informatyki (współautor) 1975.
• Mechanical Regime of Measuring Instruments w: Handbook of Measurement Science, rozdz. 21, 1983.
• Metodyka konstruowania urządzeń precyzyjnych, 1994.

Jest autorem kilkudziesięciu artykułów naukowych z dziedziny mechaniki precyzyjnej, czterdziestu dwóch patentów, dwunastu opracowanych i wdrożonych do produkcji urządzeń, m.in. czytnika CT-1001 i dziurkarki taśmy perforowanej DZ-102 do elektronicznej maszyny cyfrowej. W 1972 brał udział w pracach komisji powołanej przez Obywatelski Komitet Odbudowy Zamku Królewskiego w związku z inicjatywą odbudowy zamkowego zegara.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Medal Politechniki Warszawskiej
• Złota Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Warszawy”
• Złota Odznaka SIMP
• Odznaka „Za zasługi dla przemysłu maszynowego”

Nagrody

• II (w 1965) i III (w 1968) nagroda w konkursie na Mistrza Techniki

Bibliografia

• Lidia Bocela, Maria Borejsza, Estera Ławnik: Kto jest kim w Polsce 1984: informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 1010. ISBN 83-223-2073-6.
• Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 504. ISBN 83-06-01691-2.
• Leszek Nekanda-Trepka. Władysław Tryliński. W: Słownik biograficzny techników polskich. zeszyt 6. Warszawa: Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, 1995. ISBN 83-85001-32-8.brak strony w książce