Władysława Sieradzka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysława Sieradzka
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1891
Zawiercie

Data i miejsce śmierci

1942
Berlin

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Władysława Sieradzka (ur. 26 czerwca 1891 w Zawierciu, zm. w grudniu 1942 w Berlinie) – członkini SZP-ZWZ[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Władysława Sieradzka z domu Słaboszewska była córką Dominika i Wiktorii ze Zdankiewiczów. Mieszkała w Zawierciu i była właścicielką restauracji. W Służbie Zwycięstwu Polski-Związku Walki Zbrojnej od listopada 1939, a jej restauracja była punktem kontaktowym Inspekcji Rejonu ZWZ w Sosnowcu[1]. Córka Krystyna i syn Teofil uczestniczyli również w jej pracy konspiracyjnej. W marcu 1942 wskutek zagrożenia zawieszono funkcjonowanie tego punktu. Do lipca 1942 zwlekała z wyjazdem z Zawiercia na teren Generalnego Gubernatorstwa pomimo przekazanego jej polecenia wyjazdu. Została aresztowana w połowie lipca. Skazana na śmierć „za zdradę stanu” po ciężkim śledztwie, które wytrzymała nie wydając nikogo. Wyrok wykonano w Berlinie[1].

Pośmiertnie została odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Michalska 1988 ↓, s. 359.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hanna Michalska: Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945; poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 359. ISBN 83-06-01195-3.