Włodzimierz Ihnatowicz
| Data i miejsce urodzenia |
1909 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1976 |
| Zawód, zajęcie |
Włodzimierz Ihnatowicz (łot. Vladimirs Ihnatovičs; ur. 1909[1], zm. 1976 w Rydze) – polski działacz społeczny na Łotwie, w latach 1939–1940 prezes Zarządu Głównego Związku Polaków w Łotwie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia wyższe na terenie Polski, był również słuchaczem tzw. kursów polonijnych. W latach 30. zakładał Związek Polskiej Młodzieży Katolickiej w Łotwie – w styczniu 1936 został wybrany jego prezesem. Stał na czele Towarzystwa „Oświata”. Od kwietnia 1939 pełnił obowiązki sekretarza nowo organizowanego Związku Polaków w Łotwie. Po wycofaniu się Jarosława Wilpiszewskiego z walki o stanowisko prezesa Zarządu Głównego został w czerwcu 1939 wybrany przewodniczącym ZPŁ.
W sierpniu 1940 został aresztowany przez NKWD i wywieziony w północne rejony Rosji. Z wygnania powrócił w 1954 lub 1955. Zmarł w 1976 na Łotwie radzieckiej.
Jego brat Zygmunt Ihnatowicz (1907–1996) był działaczem polonijnym na Łotwie, nauczycielem w Polskim Gimnazjum Państwowym w Rzeżycy (1938–1941), po II wojnie światowej zaś wykładowcą uniwersyteckim (1945–1951) oraz nauczycielem języka rosyjskiego. W latach 1991–1996 zasiadał w redakcji pisma „Polak na Łotwie”[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Dynak, Stanisław Kolbuszewski: 1901-1965, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 1993, s. 30.
- ↑ Wspomnienie o Zygmuncie Ihnatowiczu autorstwa Michała Bartuszewicza w piśmie „Polak na Łotwie”, nr 1–6 (30–35), 1996, s. 8–9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Otocki, Włodzimierz Ihnatowicz, [w:] 100 Polaków zasłużonych dla Łotwy, Fundacja Bałtycka, Warszawa-Nowodworce 2018