Włodzimierz Piotrowski (poeta)

Włodzimierz Piotrowski (ur. 14 lutego 1922 w Łęczycy, zm. 2 sierpnia 1983 w Wałbrzychu) – polski poeta, prozaik i publicysta.

Ukończył studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Debiutował jako poeta w 1939 roku na łamach prasy. W okresie okupacji służył w Armii Krajowej. W latach 1953-1955 był kierownikiem Domu Kultury w Łęczycy. W latach 1953-1958 był redaktorem czasopisma "Ziemia Łęczycka". Od 1962 roku mieszkał w Wałbrzychu.

Twórczość

• Progi niepokoju
• Dole i niedole diabła Boruty
• Etiuda na len z towarzyszeniem wiatru
• Odnajdywanie siebie
• Pieśni miłosne
• Opowieści z lechickich pól

Bibliografia

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.brak strony w książce