Wałentyna Kotyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wałentyna Kotyk
Валентина Котик
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wałentyna Petriwna Kotyk

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1978
Biły Kołodiaź, obwód charkowski, Ukraina

Wzrost

168 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–1999 Iskra/Hrafit Zaporoże ? (?)
2000–2002 Don-Tieks Szachty ? (?)
2003–2004 Riazań-TNK Riazań ? (?)
2005 Nadieżda Nogińsk ? (?)
2006 Spartak Moskwa ? (?)
2007 Nadieżda Nogińsk ? (?)
2008–2010 SzWSM-Izmajłowo Moskwa 29 (0)
2011–2012 Zorki Krasnogorsk 11 (0)
2012 Mordowoczka Sarańsk 23 (0)
2013–2015 Żytłobud-1 Charków 19 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2014  Ukraina ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2016–2017 Żytłobud-1 Charków (p.o.)
2017– Żytłobud-1 Charków
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wałentyna Petriwna Kotyk, ukr. Валентина Петрівна Котик (ur. 8 stycznia 1978 we wsi Biły Kołodiaź, w obwodzie charkowskim, Ukraińska SRR) – ukraińska piłkarka, grająca na pozycji pomocnika, reprezentantka Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1997 roku rozpoczęła karierę piłkarską w barwach klubu Iskra Zaporoże. Potem wyjechała do Rosji, gdzie występowała w klubach Don-Tieks Szachty, Riazań-TNK Riazań, Nadieżda Nogińsk, Spartak Moskwa, SzWSM-Izmajłowo[1], Zorki Krasnogorsk i Mordowoczka Sarańsk. W 2013 wróciła do Ukrainy, gdzie zasiliła skład Żytłobud-1 Charków. W 2015 zakończyła karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 2006-2014 broniła barw reprezentacji Ukrainy, w której zadebiutowała 17 czerwca 2006 w meczu przeciwko Włochom. Uczestniczka Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Kobiet 2009.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarki rozpoczęła pracę szkoleniowca. Najpierw pomagała trenować Żytłobud-1 Charków. W Lidze Mistrzów Kobiet sezonu 2016/17 wykonywała obowiązki głównego trenera klubu, ponieważ żaden z trenerów charkowskiej drużyny nie miał ważnej licencji trenerskiej, co było wymogiem UEFA. W grudniu 2017 została mianowana na stanowisko głównego trenera Żytłobud-1[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Nadieżda Nogińsk
  • 3.miejsce mistrzostw Rosji: 2005, 2007
Spartak Moskwa
Zorkij Krasnogorsk
  • wicemistrz Rosji: 2011/12
  • finalista Pucharu Rosji: 2011/12
Żytłobud-1 Charków

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

  • mistrz Ukrainy (1): 2018
  • zdobywca Pucharu Ukrainy (1): 2018

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Валентина Котик: Жіночий футбол перспективніший за чоловічий [online], ПП «Україна Молода», 7 listopada 2008 [dostęp 2023-05-04] (ukr.).
  2. Валентина КОТИК назначена главным тренером ФК "Жилстрой-1" [online], wfpl.com.ua, 5 grudnia 2012 [dostęp 2021-01-11] (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]