Wacław Adamczyk (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Adamczyk
Oster
kapitan kapitan
Data urodzenia

3 czerwca 1906

Data śmierci

31 grudnia 1994

Przebieg służby
Siły zbrojne

Bataliony Chłopskie

Formacja

Państwowy Korpus Bezpieczeństwa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941) Krzyż Partyzancki Srebrny Krzyż Zasługi

Wacław Adamczyk, ps. Oster (ur. 3 czerwca 1906, zm. 31 grudnia 1994) – polski działacz ruchu ludowego, żołnierz Batalionów Chłopskich, kapitan.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Stanisława i Konstancji. W młodości mieszkał w Skokowie, gdzie trudnił się rolnictwem. W młodości wstąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i Stronnictwa Ludowego. Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do ruchu oporu. Początkowo należał do Związku Walki Zbrojnej, następnie do Stronnictwa Ludowego „Roch” i Batalionów Chłopskich. Został mianowany komendantem Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa na terenie gminy Godów. Decyzją Komendy Głównej Armii Krajowej otrzymał stopień kapitana. Po zajęciu Lubelszczyzny przez Armię Czerwoną został uwięziony, a następnie 23 sierpnia 1944 wywieziony do łagrów w Riazaniu, Diagilewie i Susłongierze. Powrócił do kraju 28 października 1947. Zaangażował się w działalność SL i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Po powrocie zamieszkał w Kraśniku.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Kraśniku (grób 36/53)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Wojtas: Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich: IV Okręg Lublin. Lublin: Stowarzyszenie Byłych Żołnierzy Batalionów Chłopskich, 1998, s. 24. ISBN 83-85223-60-6.