Wacław Żenczykowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Żenczykowski
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1897
Kielce

Data i miejsce śmierci

18 lutego 1957
Zurych

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

inżynier budownictwa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Wacław Żenczykowski (ur. 26 listopada 1897 w Kielcach, zm. 18 lutego 1957 w Zurychu), polski inżynier, członek Polskiej Akademii Nauk, od 1935 profesor Politechniki Warszawskiej. W latach 1925-39 zaprojektował ponad 40 dużych budynków. Autor Budownictwa ogólnego. Ekspert i konsultant w zakresie zagrożeń budowlanych.

Postać profesora została upamiętniona w postaci corocznie wręczanej przez Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa nagrody im. prof. Wacława Żenczykowskiego[1].

Odznaczony Krzyżem Oficerskim (1946)[2] i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)[3]. Wacław Żenczykowski spoczywa w alei zasłużonych na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (grób 64/65)[4].

Materiały archiwalne Wacława Żenczykowskiego znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-60[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Medal im. prof. Bryły i prof. Żenczykowskiego. zgpzitb.org.pl. [dostęp 2023-12-17].
  2. M.P. z 1947 r. nr 52, poz. 366
  3. 16 lipca 1954 „za wybitne zasługi w dziedzinie nauki” M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566
  4. Cmentarz Stare Powązki: Wacław Żenczykowski, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-26].
  5. Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-02-21].