Wajdelota
Wajdelota – nazwa wieszczków, niższych kapłanów, guślarzy, wróżbitów i bardów pogańskiej Litwy. Wyraz pochodzi od pruskiego słowa waidleimai – „czynimy gusła, wróżymy, czarujemy”[1]. Wajdelota (Halban) występuje jako jeden z bohaterów powieści Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza.
Max Toeppen, powołując się na zapiski z XVI wieku Lucasa Dawida i Maletiusów: wajdelota, sygnot, czarownik – pośredniczą pomiędzy słabym człowiekiem a tajemniczymi siłami (w tym znaczeniu wajdelota to guślarz)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Letas Palmaitis: Pomesanian Prussian. Kaunas: 2011, s. 150.
- ↑ Max P. Toeppen, „Wierzenia mazurskie”, wyd II, Dąbrówno 2014, Oficyna Retman, ISBN 978-83-923911-7-9, s. 53.