Wajkuntha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przedstawienie Wisznu i Lakszmi

Wajkuntha (dewanagari वैकुंठ, trb. vaikuṇṭha, też wajkuntha-swarga, wajkuntaloka, świat Wisznu[1]) – subtelny wymiar egzystencji po śmierci lub sfera w zaświatach w hinduizmie, pozaziemskie królestwo boga Wisznu.

Wisznuizm[edytuj | edytuj kod]

W tradycji wisznuickiej niebiańska siedziba Wisznu, rodzaj raju, którego osiągnięcie stanowi cel życia wisznuitów. Niekiedy mianem „Waikuntha”, „Waikuntha-natha” określa się samego Wisznu. Wajkuntę opływa rzeka Wiradź[2].

Ikonografia[edytuj | edytuj kod]

Wisznu przedstawiany jest zazwyczaj siedzący na wężu Śesza (Ananta) i pod parasolem, którego rączka stanowi symbol góry Meru, osi wszechświata[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. część pierwsza: Anna Rucińska, część druga: Gopinath Kaviraj: Życie i cuda paramahansy Wisiudanandy i Niepodzielna Wielka Joga. Wyd. 1. Cz. Część druga. Akhanda Mahajoga. Niepodzielna Wielka Joga. Warszawa: Fundacja Vivaswan, 2015, s. 102. ISBN 978-83-938477-6-1.
  2. 3. Perija tirumoli, 3.3. Bóg w Perija tirumoli. W: Jacek Woźniak: Od poezji do teologii. Perija tirumoli Tirumangejjalwara na tle tamilskiej myśli śriwisznuickiej. Wyd. 1. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2019, s. 282. ISBN 978-83-8017-231-9.
  3. Waikuntha. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 343, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.