Walerij Pietrakow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walerij Pietrakow
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Walerij Jurjewicz Pietrakow

Data i miejsce urodzenia

16 maja 1958
Briańsk

Wzrost

181 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dinamo Briańsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1976 Dinamo Briańsk ? (?)
1976–1980 Lokomotiw Moskwa 107 (36)
1981–1985 Torpedo Moskwa 121 (33)
1986 Lokomotiw Moskwa 23 (2)
1987–1989 BSG Einheit Wernigerode ? (21)
1989–1990 Motor Nordhausen ? (10)
1990–1992 IFK Luleå ? (33)
1992 Notvikens IK ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977–1978  ZSRR U-20 ? (?)
1979–1980  ZSRR U-21 ? (?)
1978  ZSRR 2 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1997–2001 Torpedo Moskwa (asystent)
2001–2003 Tom Tomsk
2004–2005 Torpedo-Metałłurg/FK Moskwa
2005 FK Rostów
2006–2008 Tom Tomsk
2009 Ałanija Władykaukaz
2011 Dinamo Briańsk
2012–2013 FK Chimki
2014–2016 Torpedo Moskwa
2016–2018 Tom Tomsk
2019–2020 Łucz Władywostok
2021–2022 Zwiezda Perm
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Walerij Jurjewicz Pietrakow, ros. Валерий Юрьевич Петраков (ur. 16 maja 1958 w Briańsku, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Dinamo Briańsk, w barwach którego w 1975 rozpoczął karierę piłkarską. W 1976 przeszedł do Lokomotiwu Moskwa. W 1981 przeniósł się do Torpeda Moskwa, w którym spędził kolejne pięć lat. W 1986 powrócił do Lokomotiwu Moskwa, a już w następnym roku wyjechał za granicę, gdzie bronił barw klubów nienieckich BSG Einheit Wernigerode i Motor Nordhausen oraz szwedzkich IFK Luleå i Notvikens IK. W 1992 zakończył karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji ZSRR zadebiutował 5 kwietnia 1978 w wygranym 10:2 towarzyskim meczu z Finlandią, w którym strzelił jednego gola. Wcześniej jako piłkarz radzieckiej reprezentacji U-20 zdobył w 1977 Mistrzostwo Świata w Tunezji, a w 1980 Młodzieżowe Mistrzostwo Europy.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Przez kilka lat po zakończeniu kariery zawodniczej pomagał trenować Torpedo Moskwa. W czerwcu 2001 r. stanął na czele pierwszoligowego klubu Tom Tomsk. Za dwa i pół roku klub ewoluował od średniaka do jednego z liderów ligi. Na początku 2008 objął stanowisko głównego trenera klubu Torpedo-Metałłurg Moskwa, który potem zmienił nazwę na FK Moskwa. 14 lipca 2005 niespodziewanie został zwolniony z prowadzenia zespołu[1]. Potem do końca sezonu prowadził FK Rostów, w 2006 powrócił do Tomu Tomsk. W 2009 objął prowadzenie Ałanią Władykaukaz, występującej w pierwszej dywizji, ale 10 sierpnia 2009 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[2]. 26 maja 2011 roku objął stanowisko głównego trenera Dinama Briańsk[3].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]