Walerija Sawinych
.JPG)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1991 |
| Wzrost |
167 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener | |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 10 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
99 (9 kwietnia 2012) |
| Australian Open |
3R (2013) |
| Roland Garros |
1Q (2011–2013, 2020–2022) |
| Wimbledon |
3Q (2012) |
| US Open |
3Q (2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 1 WTA 125, 23 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
98 (20 listopada 2017) |
| Wimbledon |
2R (2012) |
Walerija Sawinych (ros. Валерия Cавиных; ur. 20 lutego 1991 w Swierdłowsku) – rosyjska tenisistka.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Tenisistka grająca głównie w turniejach ITF. Pierwszy kontakt z zawodowym tenisem miała w wieku piętnastu lat, w 2006 roku w Charkowie, gdzie zagrała trzysetowy mecz w pierwszej rundzie kwalifikacji. W turnieju głównym wystąpiła w lipcu następnego roku, we włoskim Gardone Val Trompia, gdzie po wygraniu kwalifikacji dotarła do drugiej rundy gry singlowej. Znacznie lepiej poszło jej w grze deblowej, w której w parze z Włoszką, Anastasią Grymalską osiągnęła finał turnieju. Na początku lipca 2008 roku zdobyła swój pierwszy tytuł w grze podwójnej na turnieju w Prokuplje, a na turnieju w Rabacie dotarła do finału. Na tym samym turnieju osiągnęła też, po raz pierwszy w karierze, finał gry pojedynczej, w którym jednak przegrała z Lisą Sabino. We wrześniu tego samego roku po raz drugi w karierze dotarła do finału singla na turnieju w Limoges, ale i tym razem musiała uznać wyższość rywalki i przegrała z rodaczką Maliną Melnikową. W październiku wygrała natomiast swój drugi turniej deblowy w Lagos, tym razem w parze z Jeleną Czałową, pokonując w finale indyjską parę Rushmi Chakravarthi i Isha Lakhani. W latach 2009–2010 kontynuowała grę w turniejach ITF, w których wygrała cztery kolejne turnieje w grze podwójnej, natomiast nie udało jej się wygrać żadnego turnieju w grze pojedynczej, pomimo tego, że dwukrotnie docierała do finałów. Pierwszy singlowy turniej wygrała w kwietniu 2011 roku, w Johannesburgu, pokonując w finale Petrę Cetkovską.
W maju 2010 roku spróbowała swoich sił w rozgrywkach WTA i wzięła udział w kwalifikacjach do turnieju w Strasburgu, ale odpadła w pierwszej rundzie, podobnie jak w czerwcu w ’s-Hertogenbosch i w lipcu w Stambule. Największy sukces osiągnęła w sierpniu, w kwalifikacjach do turnieju wielkoszlemowego US Open, wygrywając w pierwszej rundzie z Rossaną de los Ríos z Paragwaju.
Osiągnięcia z 2010 roku i udane starty na początku 2011 roku (między innymi półfinał turnieju ITF w Hammond) spowodowały, że 21 marca 2011 roku tenisistka osiągnęła drugą setkę światowego rankingu, plasując się na 197 miejscu.
W marcu 2013 roku osiągnęła finał zawodów deblowych we Florianópolis. Razem z Anne Keothavong uległy parze Anabel Medina Garrigues i Jarosława Szwiedowa wynikiem 0:6, 4:6.
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna 2 (0–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 1 marca 2013 | Florianópolis | Twarda |  Anne Keothavong
|
 Anabel Medina Garrigues Jarosława Szwiedowa
|
0:6, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 15 września 2019 | Hiroszima | Twarda |  Christina McHale
|
 Misaki Doi Nao Hibino
|
6:3, 4:6, 4–10 |
Finały turniejów WTA 125K series[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 12 listopada 2017 | Limoges | Twarda (hala) |  Maryna Zanewśka
|
 Chloé Paquet Pauline Parmentier
|
6:0, 6:2 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 40 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 17/04/2011 |  Johannesburg
|
ITF | 100 000 | twarda |  Petra Cetkovská
|
6:1, 6:3 |
| 2. | 30/10/2016 |  Heraklion
|
ITF | 100 000 | twarda | Gabriella Taylor
|
6:2, 4:1 krecz |
| 3. | 04/06/2017 |  Montemor-o-Novo
|
ITF | 15 000 | twarda |  Sarah-Rebecca Sekulic
|
6:2, 6:0 |
| 4. | 04/06/2017 |  Artvin
|
ITF | 60 000 | twarda | Ayla Aksu
|
3:6, 7:6(10), 7:6(5) |
| 5. | 15/12/2018 |  Pune
|
ITF | 25 000 | twarda |  Lu Jiajing
|
3:6, 6:2, 7:6(7) |
| 6. | 05/05/2019 |  Namangan
|
ITF | 25 000 | twarda |  Eudice Chong
|
6:0, 4:6, 7:5 |
| 7. | 04/08/2019 |  Tajpej
|
ITF | 25 000 | twarda | Risa Ushijima
|
7:5, 6:2 |
| 8. | 18/04/2021 | Calvi
|
ITF | 25 000 | twarda |  Susan Bandecchi
|
6:1, 6:4 |
| 9. | 25/12/2022 | Navi Mumbai
|
ITF | 25 000 | twarda |  Priska Nugroho
|
6:2, 7:6(4) |
| 10. | 02/07/2023 | Palma del Río
|
ITF | 40 000 | twarda | Harmony Tan
|
7:5, 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-12-12] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-12-12] (ang.).