Walki o Kępę Radwankowską
| II wojna światowa, front wschodni | |||
| Czas |
22–26 sierpnia 1944 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
potrzeba opanowania przyczółków na Wiśle | ||
| Wynik |
uchwycenie przyczółku | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Walki o Kępę Radwankowską – walki żołnierzy 2 pułku piechoty 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki stoczone w dniach 22–26 sierpnia 1944 roku o uchwycenie przyczółków na Wiśle w rejonie Góry Kalwarii.
Na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku środkowa Wisła została sforsowana przez Armię Czerwoną, która opanowała przyczółki pod Warką, Kazimierzem Dolnym i Sandomierzem. 1 Armia Wojska Polskiego, po nieudanych próbach sforsowania Wisły na kierunku Dęblin–Puławy, 9 sierpnia przegrupowała się w rejon przyczółka warecko-magnuszewskiego. Tutaj poszczególne pułki próbowały uchwycić przyczółki do natarcia.
.jpg)
W dniach 22–26 sierpnia 2 pułk piechoty z 1 Dywizji Piechoty stoczył walki o przyczółek pod Kępą Radwankowską z oddziałami niemieckiej 9 Armii. 22 sierpnia 7 kompania 3/2 pp uchwyciła bezimienną wyspę na Wiśle, położoną na wysokości Kępy Radwankowskiej. W następnych dniach wyspę atakowały niemieckie bataliony szturmowe, wsparte ogniem artylerii i moździerzy. Kompania odpierała ataki. W nocy 25/26 sierpnia na wyspę przeprawiła się reszta sił 3 batalionu. 26 sierpnia 3 batalion wsparty ogniem artylerii, podjął natarcie i prowadził dalej zacięte walki odpierając Niemców. Mimo znacznych strat, batalion utrzymał wyspę. Zginął dowódca batalionu mjr Jan Rembeza i trzech dowódców kompanii. Wyspa, na której toczyła się walka, została później nazwana jego imieniem.
W nocy na 1 września 3 batalion opuścił wyspę, zluzowany przez oddziały 17 Gwardyjskiej Dywizji Kawalerii Armii Czerwonej.
W walkach zginęło ponad 180 żołnierzy polskich. W 1969 roku odsłonięto pomnik poległych żołnierzy 2 pp.
Walki o Kępę Radwankowską zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie, napisem na jednej z tablic w okresie po II wojnie światowej: "Kępa Radwankowska 22–26 VIII 1944".
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mała Encyklopedia Wojskowa t. 1 wyd. MON Warszawa 1967
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 216.