Wanda Stanisławska-Lothe

Wanda Stanisławska-Lothe
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1910 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	6 listopada 1985 ; Warszawa
Zawód	aktorka
Lata aktywności	1928–1985
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wanda Stanisławska-Lothe, znana również jako Wanda Lothe-Stanisławska, Wanda Stanisławska (ur. 22 czerwca 1910 w Wilnie, zm. 6 listopada 1985 w Warszawie^[1]) – polska aktorka teatralna i filmowa, matka aktorki Jolanty Lothe^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła seminarium nauczycielskie, a następnie studiowała rok na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1930 roku zdała egzamin eksternistyczny. W czasie II wojny światowej mieszkała w Wilnie^[1].

Występowała w teatrach^[1]:

Teatr na Pohulance w Wilnie (1928–1930)
Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu (1934–1935)
Teatr Nowy w Poznaniu (1935–1936)
Teatr Polski w Katowicach (1936–1939)
Teatr Miejski w Olsztynie (1945–1946)
Teatr Polski w Bielsku-Białej (1946–1947, 1948–1949)
Miejskie Teatry Dramatyczne w Krakowie (1947–1948)
Teatr Wybrzeże w Gdańsku (1949–1958, 1959–1961, 1964–1968)
Teatr Powszechny w Łodzi (1958–1959)
Teatr W.P. Miniatury w Warszawie (1961–1963)
Teatr im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1963–1964)
Teatr Klasyczny w Warszawie (1968–1977)
Teatr Ziemi Mazowieckiej w Warszawie (1977–1983)

Ponadto wystąpiła w kilkunastu rolach w spektaklach Teatru Telewizji. Wystąpiła m.in. w roli Nory w spektaklu „Nie trzeba krzykiem zagłuszać ciszy nocy” (1966) i Małgorzaty w spektaklu „Kartoflany król” (1982)^[1].

Została pochowana na Starych Powązkach (kwatera 178-5-30/31)^[2].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

1956: Nikodem Dyzma – dama z towarzystwa
1968: Molo – matka chrzestna statku
1969: Polowanie na muchy
1970: Dzięcioł – sąsiadka Stefana
1970: Rejs – Krysia, żona Mamonia
1971: Kłopotliwy gość – strachliwa sąsiadka Piotrowskich
1971: Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais? – pani Sevignac
1973: Żółw – prezesowa
1974: S.O.S. – pani Gizela (odc. 4)
1975: Partita na instrument drewniany – handlarka
1976: Bezkresne łąki – matka Henryka
1976: Polskie drogi – wróżka Honorata, współpracowniczka Gestapo (odc. 6)
1976: Zagrożenie – sąsiadka Steiner
1977: Granica – starsza pani w salonie Kolichowskiej
1977: Noce i dnie – gość na przyjęciu u Woynarowskiego (odc. 11)
1978: Bez znieczulenia – członek redakcji
1978: Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz – żona Kazia, klienta w delikatesach
1978: Układ krążenia – Maria Tomalowa (odc. 2)
1981: Filip z konopi – ambasadorowa Buzowska
1982: Punkty za pochodzenie – przewodnicząca komisji egzaminacyjnej w szkole teatralnej
1984: Kobieta w kapeluszu – Zielińska

Źródło^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1967)^[1]
Złoty Krzyż Zasługi (1955)^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wanda Stanisławska-Lothe w bazie filmpolski.pl
↑ Cmentarz Stare Powązki: Wanda Maternicka, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-25] .
↑ M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1298.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Wanda Stanisławska-Lothe w bazie IMDb (ang.)
Wanda Stanisławska-Lothe w bazie Filmweb

[fp-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wanda Stanisławska-Lothe w bazie filmpolski.pl

[2] Cmentarz Stare Powązki: Wanda Maternicka, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-25] .

[3] M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1298.

[1]

[2]

[3]