Wang Zhen (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wang Zhen
ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

王震

Pismo tradycyjne

王震

Hanyu pinyin

Wáng Zhèn

Wade-Giles

Wang Chen

Wang Zhen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1908
Liuyang

Data śmierci

12 marca 1993

Wiceprzewodniczący Chińskiej Republiki Ludowej
Okres

od 15 marca 1988
do 12 marca 1993

Poprzednik

Ulanhu

Następca

Rong Yiren

Wang Zhen (ur. 11 kwietnia 1908 w Liuyang w prow. Hunan, zm. 12 marca 1993 w Kantonie) − chiński polityk komunistyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z ubogiej rodziny rolniczej. Ukończył jedynie 3 klasy szkoły podstawowej, bowiem ciężka sytuacja materialna zmusiła go do pracy na kolei. Od 1927 roku członek Komunistycznej Partii Chin, brał udział w walkach z Kuomintangiem pod dowództwem He Longa. Uczestnik Długiego Marszu. W 1941 roku stanął na czele brygady rolnej, która zagospodarowała jałowy region Nanniwan w prowincji Shaanxi. Cud gospodarczy w Nanniwan był później wielokrotnie wykorzystywany przez propagandę jako wzorcowy model gospodarowania.

W 1949 roku mianowany dowódcą wojsk stacjonujących w Xinjiangu, zwalczał opór ludności muzułmańskiej przeciw komunistycznej władzy. W latach 1951-1953 był dowódcą okręgu wojskowego Xinjiang. Odpowiedzialny był za przeprowadzenie reformy rolnej w tym regionie i zasiedlanie go chińskimi osadnikami[1]. W 1955 roku awansowany do stopnia generała[1]. Rok później wybrany na członka Komitetu Centralnego KPCh, w którym zasiadał do 1985 roku. W latach 1956-1967 był ministrem gospodarki rolnej. Jako jeden z nielicznych wysoko postawionych polityków uniknął jakichkolwiek represji podczas rewolucji kulturalnej.

W 1978 roku wszedł w skład Politbiura KC KPCh, w którym zasiadał do 1985 roku. W latach 1982-1989 był dyrektorem Centralnej Szkoły Partyjnej, w 1988 roku wybrany wiceprzewodniczącym Chińskiej Republiki Ludowej[2]. Był jednym z najbardziej konserwatywnych polityków wysokiego szczebla, opowiadał się przeciwko reformom gospodarczym Deng Xiaopinga[1]. W 1989 roku poparł stłumienie przez wojsko protestów na placu Niebiańskiego Spokoju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Wang Zhen. Encyklopaedia Britannica. [dostęp 2012-04-12]. (ang.).
  2. Wang Zhen, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2012-04-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lawrence R. Sullivan, Historical Dictionary Of the Chinese Communist Party, Scarecrow Press, Lanham 2012.
  • Dictionary of the Politics of the People's Republic of China, edited by Colin MacKerras, Donald Hugh McMillen, Andrew Watson, Routledge, London 2001