Wariant (językoznawstwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wariantelement językowy, który traktuje się jako identyczny z punktu widzenia jego funkcji, chociaż różni się on formą[1], np. przednio-językowo-zębowe Ł oraz niezgłoskotwórcze U w języku polskim (np. w wymowie scenicznej i kresowej [ɫafka] wobec powszechniejszego [wafka]). O wariantach najczęściej mówi się w fonologii.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]