Wasyl Janczenko

Wasyl Janczenko
Василь Іванович Янченко
Василий Иванович Янченко
	16 zwycięstw
	porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1894 ; Ussuryjsk
Data i miejsce śmierci	sierpień 1959 ; Dade City
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1920
Siły zbrojne	Carskie Siły Powietrzne; Biała Armia
Jednostki	7 i 32 Eskadra, 2 Eskadra
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna domowa w Rosji
	Odznaczenia

Wasyl Iwanowycz Janczenko (ukr. Василь Іванович Янченко, ros. Василий Иванович Янченко, ur. 20 grudnia 1893^?/1 stycznia 1894 w Ussuryjsku, zm. w sierpniu 1959 w USA) – as lotnictwa rosyjskiego z 16 zwycięstwami w I wojnie światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Ukraińców Iwana i Iryny Janczenków^[1].

Do służby w Carskich Siłach Powietrznych (Императорский военно-воздушный флот) wstąpił na początku I wojny światowej w listopadzie 1914 roku. Szkolenie odbywał w carskiej szkole lotniczej w Sewastopolu na Krymie. Licencję pilota otrzymał we wrześniu 1915 roku.

W czasie swojej pierwszej misji 15 września 1915 roku jego samolot uległ awarii. Janczenko posadził maszynę na ziemi doznając wielu obrażeń, ale ratując życie swoje i obserwatora. Za ten czyn został odznaczony Krzyżem św. Jerzego.

W listopadzie 1915 roku został skierowany do szkoły pilotażu w Moskwie. Tutaj przeszedł szkolenie na francuskich samolotach Morane-Saulnier typ H.

W 1916 z grupą innych pilotów rosyjskich został skierowany na szkolenie wyższego pilotażu do Francji.

Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł 25 czerwca 1916 roku w okolicach Podhajce koło Tarnopola. Zestrzelił wówczas austro-węgierski samolot Aviatik B.III.

Po wybuchu rewolucji walczył w szeregach Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej^[2], potem w szeregach białych. W 1918 roku dowodził 2 Eskadrą walczącą przeciw bolszewikom.

Po zakończeniu działań wojennych wyemigrował do USA. Przez wiele lat pracował w zakładach Sikorsky jako inżynier. Przeszedł na emeryturę w 1952 roku. Zmarł w 1959 na Florydzie. Został pochowany w Dade City^[3].