Wazon wegetacyjny
Wazon wegetacyjny (Wazon Mitscherlicha) – wazon wykorzystywany w doświadczeniach wegetacyjnych. Nazwany od imienia niemieckiego naukowca Eilharda Alfreda Mitscherlicha, który wykorzystał wazony do badań nad określeniem zasobności gleby. Jego metoda badania zasobności gleby szybko się rozpowszechniła i dlatego wazony używane w badaniach wegetacyjnych często nazywa się wazonami Mitscherlicha[1].
Stosowane w doświadczeniach wegetacyjnych wazony Mitscherlicha służą do oceny zawartości składników pokarmowych w glebie i roślinach oraz ich przemian, skuteczności nawozów i nawożenia oraz skutków wynikających z nawożenia. Powoduje to, że są stosowane w badaniach z zakresu chemii rolnej, ekologii, gleboznawstwa, uprawy roli oraz hodowli roślin i fizjologii roślin.
Wazony wegetacyjne mają przeważnie 20 cm wysokości i 20 cm średnicy, co pozwala umieścić 7-8 kg gleby[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mariusz Fotyma, Stanisław Mercik: Chemia rolna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 210. ISBN 83-01-11955-1.
- ↑ Doświadczalnictwo jako element wiedzy i postępu w rolnictwie. [dostęp 2012-12-18].