Wdzięczność
Wdzięczność – polski herb szlachecki nadawany żydowskim neofitom w okresie panowania Stanisława Augusta rodowi należącemu wcześniej prawdopodobnie do sekty frankistów[1].
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Herb przedstawia w błękitnym polu srebrna podkowę, zwrócona do dołu, a na jej szczycie krzyż kawaleryjski tego samego koloru. Nad tarczą korona. W klejnocie dwa pióra strusie.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Krasnowojski, Stuliński[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Lenczewski, Nobilitacja neofitów za Stanisława Augusta, cykl Żydzi polscy, dodatek do „Rzeczpospolitej” z 27 maja 2008.
- ↑ Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, ISBN 978-83-60597-10-1