Werner II von Lenzburg-Baden

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Werner II von Lenzburg-Baden (zm. 1159) − kondotier szwabski, markiz Ankony, książę Spoleto w latach 1136-1159.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem margrabiego i księcia Spoleto, Wernera II oraz Altrudy. Po śmierci ojca w 1120 wraz z bratem Fryderykiem, dziedziczył Księstwo Spoleto i Marchię Ankońską. Prowadził politykę będącą kontynuacją poczynań rodzica, zgodną z interesami Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

W 1136 Werner razem z bratem uczestniczył w koronacji Lotara III na króla Niemiec i Italii. W 1139 został jedynym panem swoich włości. W 1142 ofiarował część terytoriów w Marchii cystersom z Mediolanu, którzy założyli opactwo Chiaravalle di Fiastra.

Od 1152, gdy na tronie imperialnym zasiadł Fryderyk I Barbarossa, Werner brał udział w działaniach militarnych, m.in. w oblężeniu Cremy w 1159. Zginął w tym samym roku w Lombardii. Wraz ze śmiercią Wernera rodzina Lenzburg-Baden straciła kontrolę nad dobrami Księstwa Spoleto.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • F. Gregorovius, Storia della città di Roma nel medioevo, 1859.
  • J.F. Leonhard, Ancona nel basso medioevo, Bologna, 1992.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Werner_II_von_Lenzburg-Baden&oldid=47337697”