Wesley Clark

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wesley Kanne Clark
Ilustracja
generał generał
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1944
Chicago

Przebieg służby
Lata służby

1966–2000

Siły zbrojne

 US Army

Stanowiska

d-ca 1 Dywizji Pancernej, Naczelny Dowódca Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie

Główne wojny i bitwy

wojna wietnamska,
wojna w Bośni,
wojna w Kosowie

podpis
Odznaczenia
Combat Infantryman Badge Army Airborne Basic Parachutist Badge United States Joint Chiefs of Staff Badge United States Army Staff Identification Badge
Defense Distinguished Service Medal - pięciokrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Srebrna Gwiazda (Stany Zjednoczone)
Legionista Legii Zasługi - czterokrotnie (USA)
Brązowa Gwiazda - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Purpurowe Serce (Stany Zjednoczone)
Medal za Chwalebną Służbę - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Pochwalny Sił Lądowych - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Joint Meritorious Unit Citation Medal Służby Obrony Narodowej Medal Służby w Wietnamie Medal „Za kampanię w Kosowie” Army Service Ribbon Overseas Service Ribbon Vietnam Civil Actions Medal Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Order Skanderbega (Republika) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Order Jeźdźca z Madary (Bułgaria) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Wielki Krzyż Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Wielki Oficer Orderu Zasługi Wielkiego Księstwa Luksemburga Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP Krzyż Wielki Medalu Zasług Wojskowych (Portugalia) Medal „Za kampanię w Wietnamie” (Wietnam) Order Wojskowy Włoch I Klasy
Gen. Wesley Clark podczas konferencji prasowej w 2000

Wesley Kanne Clark (ur. 23 grudnia 1944 w Chicago) – generał armii amerykańskiej w stanie spoczynku, w latach 1997–2000 naczelny dowódca Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie, w 1999 dowódca operacji Allied Force wojsk NATO w Kosowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Pradziadek Clarka pochodził z rodziny Żydów białoruskich. Ojciec Wesley Clarka Benjamin J. Kanne studiował prawo na uniwersytecie w Chicago i był w narodowych siłach rezerwy. W czasie I wojny światowej nie odbył żadnej misji bojowej spędzając ten czas w Chicago. W 1932 roku został delegatem na kongres wyborczy Partii Demokratycznej. Wesley Kanne Clark urodził się 23 grudnia 1944 w Chicago. Jego ojciec zmarł 6 grudnia 1948 roku. Po śmierci ojca Wesley i jego matka z uwagi na mniejsze koszty przenieśli się do Little Rock, w Arkansas.

Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]

2 lipca 1962 roku wstąpił do Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point. 21 maja 1969 roku został wysłany na wojnę wietnamską. Służył tam w ramach 1 Dywizji Piechoty. Pracował w sztabie przy planowaniu operacji wojskowych. Za swoje zasługi został odznaczony Brązową Gwiazdą. Objął dowództwo kompanii A, wchodzącej w skład 1 Batalion, 16 Regiment, 1 Dywizja Piechoty. W lutym Clark rozkazał żołnierzom zorganizowanie kontrofensywy przeciwko oddziałom Wietkongu. Podczas kontrataku został ranny w prawe biodro, prawe ramię, prawą dłoń i prawe kolano. Został przewieziony do Valley Forge Army Hospital w Phoenixville w Pensylwanii. Za walkę został odznaczony Srebrną Gwiazdą. Podczas służby w Wietnamie urodził mu się syn. Sam Clark przeszedł na katolicyzm.

Po Wietnamie[edytuj | edytuj kod]

W 1975 Clark został mianowany członkiem budżetowej komisji w Białym Domu, był także asystentem Jamesa Thomasa Lynna. Clark zwrócił się o pomoc dla weteranów, którzy uczestniczyli w wojnie wietnamskiej. Doprowadził do upamiętnienia weteranów na pomniku Vietnam Veterans Memorial. Od sierpnia 1976 do lutego 1978 był dowódcą amerykańskiej 1 Dywizji Pancernej. Za swoją służbę został odznaczony Meritorious Service Medal. Od lutego 1978 do czerwca 1979 był asystentem Alexandra Haiga.

Operacje bałkańskie[edytuj | edytuj kod]

W związku z wybuchem konfliktu w Bośni, w latach 1994-1998 sprawował funkcję dyrektora planowania strategicznego i polityki Połączonych Sztabów w amerykańskim Departamencie Obrony. Do jego zadań należało zbieranie informacji o przebiegu oraz o sposobach rozwiązania konfliktu. W roku 1995 był wiodącym wojskowym negocjatorem w rozmowach pokojowych[1], które doprowadziły do zawarcia kończącego trzyletnią wojnę domową w Bośni i Hercegowinie pokoju w Dayton. W 1997 został głównodowodzącym wojskami NATO w Europie. Na czas jego dowodzenia siłami NATO w Europie przypadła eskalacja albańsko-serbskiego konfliktu o serbską prowincję Kosowo. Między 24 marca a 20 czerwca 1999 roku sprawował najwyższe dowództwo wojskowe w natowskiej operacji powietrznej Allied Force nad Federalną Republiką Jugosławii, zmuszającej Serbię do zakończenia wojny o tę prowincję. W 2000 roku przeszedł w stan spoczynku.

Kariera w cywilu[edytuj | edytuj kod]

W 2004 ubiegał się o nominację Partii Demokratycznej na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych. Wycofał się z ubiegania o nominację przekazując głosy Johnowi Kerry'emu.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wesley K. Clark: Waging Modern War: Bosnia, Kosovo and the Future of Combat. Wyd. 1. PublicAffairs,U.S., 7 maja 2001, s. 3 okładka. ISBN 1-58648-043-X.
  2. M.P. z 1999 r. nr 17, poz. 229
  3. Prezydent RP udekorował gen. Wesleya Clarka Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. prezydent.pl, 6 grudnia 1999.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]