Wiązar wieszarowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wiązar wieszarowy – wiązar dachowy, rozwiązanie najczęściej jednowieszakowe lub dwuwieszakowe. W rozwiązaniach tego typu wieszak (element rozciągany) dźwiga kilka par krokwi za pośrednictwem płatwi. Rozwiązania jednowieszakowe (jak na rysunku) stosuje się do rozpiętości 8 m. Ze względów statycznych przy większych rozpiętościach konieczne jest zastosowanie dodatkowych krzyżulców i większej liczby wieszaków.

W XVIII w. w klasztorze Wiblingen pod Ulm przykryto salę wiązarem wieszarowym o pięciu wieszakach i rozpiętości ok. 25 m, natomiast na początku XIX w. w hali jeździeckiej w Moskwie osiągnięto prawie 45 m przy siedmiu wieszakach.

Elementy wiązara:

  1. ściąg
  2. zastrzał
  3. wieszak
  4. płatew kalenicowa
  5. płatew stropowa
  6. krokiew
  7. miecz