Więzadła żółte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z przodu na łuki kręgowe piersiowych kręgów człowieka

Więzadła żółte, więzadła międzyłukowe (łac. ligamenta flava l. poj.: ligamentum flavum) – parzyste więzadła krótkie kręgosłupa ssaków[1][2]. Nazwa pochodzi od ich żółtawego koloru[2].

Więzadła te mają postać sprężystych błon. Zlokalizowane są w przestrzeniach międzyłukowych, kontaktując się od strony grzbietowej z mięśniami międzykolcowymi, a od brzusznej oddzielając jamę nadtwardówkową. Ich przyśrodkowe krawędzie zrastają się z więzadłem międzykolcowym, a boczne pełnią rolę wzmacniającą dla stawów pomiędzy wyrostkami stawowymi[1].

W części szyjnej zbudowane są z tkanki łącznej zwartej sprężystej, a u konia przybierają charakter włóknisty na odcinku piersiowo-lędźwiowym[1].

U człowieka tworzą tylną powierzchnię kanału kręgowego, zamykając szpary między łukami kręgów. Najwyższe z więzadeł żółtych położone są między dwoma najwyższymi kręgami szyjnymi, a najniższe – między kością krzyżową a najniższym kręgiem lędźwiowym[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1. Aparat ruchowy. Wydawnictwo naukowe PWN, 2013, s. 225–226.
  2. a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 252–253, ISBN 978-83-200-4323-5.
  3. Regional Anatomy: Ligaments. W: Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W. M. Mitchell: Gray's Anatomy for Students. Wyd. 2. Elsevier, 2009.