Więzień sumienia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Więzień sumienia – osoba uwięziona lub poddana innym ograniczeniom fizycznym wyłącznie z powodu swoich poglądów politycznych lub społecznych, która jednocześnie w swoich działaniach nie nawoływała, ani nie uciekała się do przemocy[1][2].

Więźniowie sumienia w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Art. 107 kkw przewiduje, że więźniowie sumienia, czyli skazani za przestępstwo bez użycia przemocy, popełnione z motywacji religijnej, politycznej lub ideowej, odbywają karę w oddzieleniu od skazanych za inne przestępstwa. Mają także prawo do korzystania z własnej odzieży, bielizny i obuwia oraz nie podlegają obowiązkowi pracy[3].

Do czasu zniesienia w Polsce poboru przymusowego w 2009 r. osoby sprzeciwiające się obowiązkowej służbie wojskowej w Polsce nadal przebywały w więzieniu przez okres roczny (podobnie jak za czasów PRL-owskich) i były uznawane przez Amnesty International za więźniów sumienia[4].

Przykładowi więźniowie sumienia[edytuj | edytuj kod]

  • Siarhiej Cichanouskibiałoruski bloger, opozycjonista krytykujący politykę Aleksandra Łukaszenki, niedoszły kandydat na urząd Prezydenta Białorusi w 2020 roku. Aresztowany podczas zbierania podpisów pod listą poparcia, a następnie oskarżony o organizację lub przygotowywanie poważnego naruszenia porządku publicznego, utrudnianie wyborów oraz ingerowanie w prace Centralnej Komisji Wyborczej. Przebywa w areszcie od maja 2020, gdzie ma pozostać do lutego 2021[5].
  • Patrick Zakiegipski aktywista, pracujący jako badacz praw człowieka w Egipskiej Inicjatywie Praw Osobistych, gdzie zajmuje się prawami mniejszości seksualnych i kwestiami związanymi z płcią. 7 lutego 2020 został aresztowany na lotnisku w Kairze, gdzie następnie poddano go torturom. Na podstawie kilku postów zamieszczonych przez Zakiego na jego profilu na Facebooku, postawiono mu zarzuty rozpowszechniania fałszywych wiadomości, podżegania do protestów, nawoływania do przemocy i działalności terrorystycznej. Zaki został ostatecznie skazany na trzy lata więzienia w dniu 18 lipca 2023 r., ale został ułaskawiony przez prezydenta Egiptu Abdela Fattaha el-Sisiego i zwolniony następnego dnia.[6]
  • Ojub Titijewczeczeński obrońca praw człowieka działający w Stowarzyszeniu Memoriał, gdzie świadczył pomoc ofiarom ciężkich naruszeń praw człowieka – tortur i wymuszonych zaginięć oraz pomagał rodzinom osób zabitych przez służby związane z władzami republiki. 9 stycznia 2019 Titijewa zatrzymano, gdy jechał samochodem, został on następnie aresztowany i przeszukany na komisariacie policji. W pojeździe władze znalazły narkotyki, które najprawdopodobniej zostały mu podrzucone. 18 marca 2019 sąd w Szali skazał go na cztery lata pobytu w kolonii karnej typu otwartego. 10 czerwca 2019 został warunkowo zwolniony[7][8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 30 lat dobrych wiadomości Amnesty International [online], amnesty.org.pl, 20 marca 2020 [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  2. Mirosław Bańko, Więzień sumienia - Poradnia językowa PWN [online], sjp.pwn.pl, 16 lutego 2003 [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  3. Art. 107. Kodeksu karnego wykonawczego [online], www.arslege.pl [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  4. Amnesty International Report (1994). "Poland"
  5. Siarhiej Cichanouski spędzi w areszcie kolejne 3 miesiące. Grozi mu nawet 12 lat więzienia [online], Biełsat TV, 30 listopada 2020 [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  6. Instytut Gość Media, Egipt: Student skazany na trzy lata za artykuł o dyskryminacji... [online], Instytut Gość Media, 20 lipca 2023 [dostęp 2024-02-05].
  7. Rosja: Ojub Titijew zwolniony warunkowo [online], amnesty.org.pl, 10 czerwca 2019 [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  8. Szef czeczeńskiego Memoriału skazany na cztery lata zesłania [online], TVN24, 18 marca 2019 [dostęp 2021-01-18] (pol.).