Wiaczesław Bohdanowicz

Wiaczesław Bohdanowicz
Data i miejsce urodzenia	26 września 1878 ; Dzisna
Data śmierci	1939 lub 1940
	Senator I i II kadencji (II RP)
Okres	od 28 listopada 1922; do 30 sierpnia 1930
Przynależność polityczna	Ukraińskie Zjednoczenie Narodowo-Demokratyczne
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiaczesław Bohdanowicz, biał. Wiaczasłau Bahdanowicz (ur. 26 września 1878 w Dziśnie, zm. 1939 lub 1940 w ZSRR) – teolog prawosławny i białoruski działacz społeczny, senator I i II kadencji w II RP (1922–1930).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie księdza prawosławnego na Wileńszczyźnie. Ukończył seminarium duchowne w Witebsku i Wydział Filologiczny Akademii Duchownej w Kijowie. Od 1903 wykładał historię Cerkwi prawosławnej w Witebsku. Udzielał się w kampaniach wyborczych do I i II dumy. Od 1904 był związany z prawosławnym seminarium duchownym w Wilnie, od 1919 do 1922 był jego rektorem^[1]. W latach 1915–1918 przebywał w Riazaniu, po powrocie na Litwę zakładał Gimnazjum Białoruskie w Wilnie, stanął na czele Białoruskiego Komitetu Narodowego, został członkiem Białoruskiego Instytutu Gospodarki i Kultury oraz Komitetu Prawosławnego w Wilnie (zastępca przewodniczącego). Sprawował mandat radnego Wilna. W 1922 i 1928 wybierany senatorem (odpowiednio I i II kadencji) z okręgu Wilno z listy Bloku Mniejszości Narodowych. Od 1927 do 1930 stał na czele Prawosławnego Białoruskiego Zjednoczenia Demokratycznego. Redagował liczne broszury o tematyce religijnej (m.in. „Epokę 60 lat w kazaniach cerkiewnych rosyjskich”), pisywał do czasopism rosyjskich, polskich i białoruskich.

W 1934 roku Bohdanowicz został zastępcą prezesa Białoruskiego Komitetu Narodowego w Wilnie, który w latach trzydziestych XX wieku dzięki reorganizacji struktur przybrał charakter ugrupowania narodowo-demokratycznego^[2]. Jako przeciwnik autokefalii przebywał w obozie w Berezie Kartuskiej do 17 września 1939. 17 października 1939 aresztowany przez NKWD^[3] i wywieziony w głąb ZSRR, możliwe, że zmarł podczas transportu z Mołodeczna do Mińska lub został rozstrzelany zaraz po aresztowaniu w więzieniu wilejskim.

Pochowany w nieznanym miejscu, jego symboliczny nagrobek znajduje się na prawosławnym cmentarzu Wszystkich Świętych w Białymstoku^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 285. ISBN 978-83-7431-127-4.
↑ Энцыклапедыя гісторыі Беларусі ў 6 тамах, Т. 1, А–Беліца, red. М. В. Біч i in., Мінск 1993, s. 450. ISBN 5-85700-074-2. ISBN 5-85700-073-4.
↑ Białoruska Lista Katyńska.
↑ Cmentarz w Białymstoku. cerkiew.wygoda.systkom.pl. [dostęp 2021-11-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

MałgorzataM. Smogorzewska MałgorzataM., Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny. Tom I, Andrzej KrzysztofA.K. Kunert (red.), Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998, ISBN 83-7059-392-5, ISBN 83-7059-391-7, OCLC 830195159 .
Bahdanowicz Wiaczasłaŭ [online], Biełaruskija relihijnyja dziejaczy (XX st.). Dawiednik [dostęp 2021-03-24] (biał.).
Leanid Marakoŭ, Represavanyja pravasłaŭnyja svjaščenna- i carkoŭnasłužycieli Biełarusi. 1917-1967. Tom I, Biełaruski Ekzarchat Minsk 2007, ISBN 978-985-511-023-2

[1] Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 285. ISBN 978-83-7431-127-4.

[2] Энцыклапедыя гісторыі Беларусі ў 6 тамах, Т. 1, А–Беліца, red. М. В. Біч i in., Мінск 1993, s. 450. ISBN 5-85700-074-2. ISBN 5-85700-073-4.

[3] Białoruska Lista Katyńska.

[4] Cmentarz w Białymstoku. cerkiew.wygoda.systkom.pl. [dostęp 2021-11-20].

[1]

[2]

[3]

[4]