Widłoząb Bergera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widłoząb Bergera
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Rząd

widłozębowce

Rodzina

widłozębowate

Rodzaj

widłoząb

Gatunek

widłoząb Bergera

Nazwa systematyczna
Dicranum undulatum Schrad. ex Brid.
J.Bot. (Schrader) 1800(2): 294. 1801[3]
Synonimy
  • D. affine Funck
  • D. bergeri Blandow
  • D. fastigiatum Schultz
  • D. schraderi Müll. Hal.[4]

Widłoząb Bergera (Dicranum undulatum Schrad. ex Brid.) – gatunek mchu należący do rodziny widłozębowatych (Dicranaceae Schimp.).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Europie, na Syberii oraz w Ameryce Północnej. Odnotowany w stanie Sikkim (Indie). W Polsce występuje w Tatrach, Bieszczadach i Sudetach oraz na Pojezierzu Mazurskim i Pomorskim.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Gametofit
Darnie zbite, żółtozielone, często wśród torfowców. Mech ortotropowy o łodygach o długości nawet ponad 10 cm, ku dołowi okrytych rdzawymi chwytnikami. Liście proste lub bardzo słabo zgięte, podłużnie lancetowate, nieregularnie odlegle ząbkowane. W stanie suchym są lekko poprzecznie fałdowane. Żebro kończy się przed szczytem.
Sporofit
Puszka jest silnie zgięta, żółtozielona, w stanie suchym podłużnie żeberkowana.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje na torfowiskach wysokich i w wilgotnych lasach.

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Synonimy według The Plant List[3]: Dicranum affine Funck, D. bergeri Blandow, D. pseudobergeri Dixon & Sakurai, D. stenodictyon Kindb. Jako synonimy tego gatunku traktowane bywają także[4]: D. fastigiatum Schultz (uznawany przez TPL za odrębny gatunek), D. schraderi Müll. Hal.

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2017-05-20] (ang.).
  3. a b Dicranum undulatum. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-05-20]. (ang.).
  4. a b Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra: Census catalogue of Polish mosses. Kraków: Polish Academy of Sciences. Institute of Botany, 2003. ISBN 83-85444-84-X.
  5. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PWN, 1957, s. 176-7.