Wideonystagmografia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wideonystagmografia lub videonystagmografia, VNG (łac. Nystagmusoczopląs) – stosowana w laryngologii i otoneurologii metoda diagnostyczna polegająca na obserwacji przy pomocy czułej, działającej na podczerwień kamery video ruchów gałek ocznych i ich następowej analizie przy pomocy specjalnego programu komputerowego.

Metoda została wprowadzona do diagnostyki medycznej w 1989 we Francji przez Eryka Ulmera.

Otoneurologia pozwala na:

  • dokładne i obiektywne badanie ruchów nystagmoidalnych gałki ocznej
  • rejestrację oczopląsu poziomego, pionowego i skośnego
  • dokładną analizę zaburzeń równowagi dzięki analizie komputerowej
  • zapis i analizę oczopląsu wyzwalanego kalorycznie, optokinetycznie lub w próbach położeniowych.

Jest stosowana w diagnostyce zawrotów głowy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]