Widoczność graniczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Widoczność graniczna (ang. limiting magnitude, LM) – obserwowana wielkość gwiazdowa najsłabszego obiektu dostrzegalnego w danych warunkach obserwacyjnych przy pomocy określonego instrumentu.

W astronomii amatorskiej widoczność granicza często odnosi się do najsłabszych gwiazd widocznych gołym okiem (przy idealnych warunkach ok. 6m).