Widoradz
51°13′12″N 18°36′33″E/51,220000 18,609167| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-300[2] |
| Tablice rejestracyjne |
EWI |
| SIMC |
1066640 |
Położenie na mapie gminy Wieluń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego  | |
| 51°13′12″N 18°36′33″E/51,220000 18,609167[1]
| |
Widoradz – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wieluń przy drodze wojewódzkiej nr 488.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0718306 | Porąbki | część wsi |
Do 31 grudnia 2011 istniały dwie wsie – Widoradz Dolny i Widoradz Górny. Od 1 stycznia 2012 tworzą one jedną wieś o nazwie Widoradz.[5] Wydzielona jest także część miejscowości o nazwie Porąbki, dotychczas część wsi Widoradz Dolny.
Dojechać tu można drogą prowadzącą z Wielunia w kierunku Bełchatowa (przy rozwidleniu dróg w kierunku Widawy - w prawo ku Widoradzowi) bądź przez Rudę (droga obok kościoła w kierunku pn.).
Wśród podmokłych łąk, rozciągających się w dolinie Strugi Węglewskiej, grodzisko w kształcie kolistym, o średnicy ok. 40 m, o którym źródła pisane wspominają po raz pierwszy dopiero w 1485 r. Główny wał otoczony jest trzema fosami i trzema zewnętrznymi wałami zaporowymi. Zabytki znalezione we wnętrzu grodziska i wale głównym to przede wszystkim ułomki naczyń glinianych, pochodzące z okresu między VI a XIV w. Znaleziono także groty bełtów do kusz, noże, sztylety, klucze i podkowy. Ostatnia faza istnienia grodu datowana jest na pewno po 1380 r. Ponieważ nie odkryto jeszcze śladów kasztelańskiego grodu w Rudzie, istnieje domniemanie, iż siedziba kasztelana mogła być w Widoradzu.
Według podań ludowych grodzisko widoradzkie obrał za swą siedzibę diabeł Widoradzki, rzadziej Rokitą zwany. Oskar Kolberg przytacza legendę o tym, że moczary widoradzkie pochłonęły Tatarów usiłujących zdobyć Wieluń. Opowieści o złych panach wiąże się tu z osobą dziedzica widoradzkiego. Stąd też miejscowa ludność powtarzała: "Od głodu, powietrza, ognia, wojny i od Widoradza zachowaj nas Panie..."
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego. Do 2011 r. wieś Widoradz dzieliła się na Widoradz Górny oraz Widoradz Dolny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 203576
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1447 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 27 grudnia 2011 r. (Dz.U. z 2011 r. nr 291, poz. 1711)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kamińska J., "Grody wczesnośredniowieczne ziem Polski środkowej na tle osadnictwa", Łodź 1953, s. 72–73.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Miasta | |
|---|---|
| Części miasta |
|
| Wsie | |
| Części wsi | |
| Osady |
