Wieś samotnicza
Wieś samotnicza – wieś składająca się z pewnej liczby stojących oddzielnie, oddalonych od siebie gospodarstw rolnych[1], czyli samotni (lub osad jednodworczych)[2].
Zazwyczaj powstawały w pobliżu innych wsi, gdy wieś zajęła już wszystkie przydatne do uprawy tereny i stawała się przeludniona. Wtedy powstające w pobliżu wsie samotnicze mogły wykorzystywać mniejsze, dogodne do uprawy obszary, jednocześnie zapewniając łatwy dostęp rolników do pól[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b O typowych kształtach wsi w Polsce, s. 13.
- ↑ Zeszyty Naukowe, Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku, Rok 7 (2016) Zeszyt 7, s. 100.