Wieża ciśnień w Stargardzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieża ciśnień w Stargardzie
Symbol zabytku nr rej. A-198
Ilustracja
Wieża ciśnień po remoncie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Stargard

Adres

Park Chrobrego

Typ budynku

wieża wodna

Styl architektoniczny

neogotyk

Wysokość całkowita

65 m

Rozpoczęcie budowy

1896

Ukończenie budowy

1897

Właściciel

MPGK Stargard Sp. z o.o.

Położenie na mapie Stargardu
Mapa konturowa Stargardu, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Wieża ciśnień w Stargardzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Wieża ciśnień w Stargardzie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Wieża ciśnień w Stargardzie”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Wieża ciśnień w Stargardzie”
Ziemia53°20′16″N 15°02′20″E/53,337778 15,038889

Wieża ciśnień w Stargardzie zbudowana w latach 18961897 wieża ciśnień położona w Stargardzie; położona jest poza obrębem murów miejskich, w parku Chrobrego. Ma wysokość 65 m.

Podstawę wieży stanowi ośmiobok zwężający się ku górze i przechodzący w walec. Cześć mieszcząca sam zbiornik (mający pojemność 500 m³) jest najszersza z całej wieży a zwieńczona jest blendami i blankami. Przykrycie budowli stanowi ośmioboczny ostrosłup. Zdobienia elewacji w formie szachownicy nawiązują stylem do pobliskiej baszty Morze Czerwone. Portal wieży, od strony zachodniej, jest zwieńczony dwiema pochyłymi tarczami herbowymi oraz sześciopolową rozetą. Ostrołukowe okna wieży wykończone są glazurowanymi ościeżnicami.

W marcu 2007 rozpoczęto kapitalny remont wieży, podczas którego wyczyszczono elewację i uzupełniono jej braki, naprawiono hełm wieży i pomalowano go na zielono oraz wykonano nową iglicę (poprzednia uległa zniszczeniu podczas wichury w 2001 roku).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zenkner J., Stargard. Klejnot na Pomorskim Szlaku, Stargard 2006, s. 48-49