Wieża spadochronowa w Bielsku-Białej

Wieża na pocztówce z 1938 roku

Wieża spadochronowa w Bielsku-Białej – wieża spadochronowa znajdująca się niegdyś w północnej części Parku Miejskiego (późniejszy park Słowackiego) w Bielsku (od 1951 roku Bielsko-Biała). Rozebrana w 1939 roku.

Historia

Wieża spadochronowa o wysokości 40 metrów została wybudowana w czerwcu 1938 r. dla Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Była drugą (po katowickiej) pod względem wysokości wieżą spadochronową w Polsce. Jej stalowa, kratownicowa konstrukcja została zaprojektowana przez Jerzego Koziołka. Na szczycie znajdował się okrągły pomost, na który prowadziły zarówno schody, jak i winda; spadochron połączony był stalową linką z wysięgnikiem. Służyła nie tylko do początkowego szkolenia spadochroniarzy, ale była także dostępna dla mieszkańców i turystów (skok kosztował 1 zł). Kierownikiem wieży był szybownik Tadeusz Puchajda.

Obiekt został rozebrany po wkroczeniu wojsk niemieckich i włączeniu miasta do III Rzeszy jesienią 1939 r.

W miejscu, w którym znajdowała się wieża wybudowano boisko sportowe w ramach programu Orlik 2012.

Bibliografia

• Ewa Janoszek, Wojciech Kominiak: Bielsko-Biała i okolice na dawnej pocztówce w czasach II Rzeczypospolitej. Bielsko-Biała: WMW Mirosław Caputa, 2008, s. 92. ISBN 978-83915603-1-0.