Wiera Muchina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 09:51, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Wiera Ignatjewna Muchina (ros. Вера Игнатьевна Мухина, ur. 1 lipca 1889 w Rydze, zm. 6 października 1953 w Moskwie) – rzeźbiarka rosyjska, znana z socrealistycznego pomnika Robotnik i kołchoźnica z lat 1935-1937.

W latach 1909-1911 pobierała nauki u różnych artystów w Moskwie. W 1912 wyjechała do Paryża, gdzie przez dwa lata studiowała[1] m.in. u Antoinego Bourdelle'a. W latach 1926-1927 była wykładowczynią w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Moskwie. Początkowo reprezentowała kubizm (np. pomnik Jakowa Swierdłowa Płomień rewolucji z lat 1922-1923), aby później zwrócić się ku neoklasycyzmowi w stylu Aristide'a Maillola (np. Chłopka z 1927). Od lat 30. tworzyła rzeźby portretowe (np. Portret Siergieja Zamkowa z 1935) w stylu klasycyzującego realizmu, a także inne prace w estetyce realizmu socjalistycznego[2].

Przypisy

  1. ↑ red. Żurawski 2009 ↓, s. 168.
  2. ↑ red. Żurawski 2009 ↓, s. 169.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiera_Muchina&oldid=51714670”