Wiesław Kukuła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiesław Kukuła
Ilustracja
Wiesław Kukuła
(w randze gen. broni; 17.10.2023)
generał generał
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1972
Częstochowa

Przebieg służby
Lata służby

od 1992

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

1 psk / JWK
PKW Irak
• Szefostwo DS SG WP/Dowództwo Wojsk Specjalnych
Dowództwo WOT
DG RSZ
Sztab Generalny Wojska Polskiego

Stanowiska

• d-ca plutonu, kompanii
• szef łączności
• szef sekcji wsparcia dowodzenia i łączności
• oficer planowania, wydział planowania/oddział łączności i dowodzenia (G-6)
• szef sztabu
• z-ca szef sztabu SzDS
• szefa pionu operacyjnego
• dowódca JWK, WOT
Dowódca Generalny RSZ
Sztab Generalny Wojska Polskiego

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

stabilizacja Iraku

Odznaczenia
Znak Spadochronowy
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Gwiazda Iraku Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Pro Bono Poloniae” Medal „Pro Patria” Medal Trzydziestolecia Powołania Straży Granicznej Krzyż XXX-lecia Ordynariatu Polowego Komandor Legii Zasługi (USA)

Wiesław Marian Kukuła[1] (ur. 16 marca 1972[2] w Częstochowie) – polski żołnierz, generał SZ RP, dowódca Wojsk Obrony Terytorialnej w latach 2016–2022. Od lutego 2023 do 10 października 2023 Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych. 10 października 2023 powołany na stanowisko Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1996), Wyższego Kursu Specjalistycznego (1999), studiów magisterskich na Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie (2001) na kierunku elektronika i telekomunikacja[3] oraz Polish Open University (2008), podyplomowe studia polityki obronnej w Akademii Sztuki Wojennej (2016)[a][5][6].

Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1992 podjął studia wojskowe jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu, które ukończył w 1996. W sierpniu tego roku promowany był na pierwszy stopień oficerski – podporucznika[3]. Służbę zawodową rozpoczął w 1996 w Lublińcu w 1 pułku specjalnym komandosów (obecnie Jednostka Wojskowa Komandosów), gdzie zajmował następujące stanowiska: dowódca plutonu łączności, dowódca kompanii łączności, szef łączności, szef sekcji wsparcia dowodzenia i łączności, szef sztabu[5]. W latach 2003–2004 pełnił służbę w Polskim Kontyngencie Wojskowym w składzie Międzynarodowych Sił Stabilizacyjnych w Republice Iraku[3]. W 2006 został mianowany na stanowisko szefa wydziału dowodzenia i łączności w Szefostwie Działań Specjalnych Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, później przeformowanego w Dowództwo Wojsk Specjalnych, gdzie był zastępcą szefa sztabu SzDS. Służbę w Dowództwie zakończył na stanowisku Szefa Pionu Operacyjnego na którym zajmował się planowaniem i kontrolą operacji specjalnych, był również odpowiedzialny za programowanie rozwoju Wojsk Specjalnych[5]. W okresie sześciu lat był związany z Dowództwem Wojsk Specjalnych w Krakowie[3]. Ukończył kursy w NATO Special Operations Headquarters i US Joint Special Operations University[5].

26 listopada 2012 został skierowany do Lublińca, gdzie objął dowodzenie Jednostką Wojskową Komandosów[7][6]. Był na tym stanowisku do 28 października 2016[8][9]. 20 września 2016 został wyznaczony przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza na stanowisko Dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej[10][11]. 29 listopada 2016 w Pałacu Prezydenckim został mianowany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę na stopień generała brygady[12][13]. 30 grudnia 2016 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stanowisko dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej[14]. 1 sierpnia 2018 został mianowany na stopień generała dywizji[15] (akt mianowania odebrał 15 sierpnia 2018[16][6]). 8 stycznia 2020 otrzymał z rąk prezydenta RP – Zwierzchnika Sił Zbrojnych Andrzeja Dudy akt mianowania na kolejną kadencję na stanowisku dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej[17]. 18 maja 2021 w Warszawie podpisał porozumienie określające obszary wspólnych działań Wojsk Obrony Terytorialnej z uczelnią Wojskową Akademią Techniczną[18].

18 lipca 2021 na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie dokonał aktu promocji na oficerów żołnierzy obrony terytorialnej (absolwenci kursu oficerskiego „Agrykola”)[19]. 5 listopada 2021 na wniosek ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka został mianowany na stopień generała broni[20]. Akt mianowania odebrał 11 listopada 2021 w Belwederze z rąk Prezydenta RP Andrzeja Dudy[21]. 9 grudnia 2021 w Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki w Zegrzu wręczył patenty oficerskie absolwentom kursu oficerskiego „Agrykola”[22]. W czasie dowodzenia Wojskami Obrony Terytorialnej dowodził operacjami „Odporna Wiosna”, „Trwała Odporność” i „Silne Wsparcie”[5]. Z dniem 30 grudnia 2022 odszedł ze stanowiska dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej[23].

Od 1 stycznia 2023 dyspozycja Dyrektora Departamentu Kadr – SG WP[24]. Z dniem 6 lutego 2023 mianowany na stanowisko Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[25]. 10 października 2023 prezydent RP Andrzej Duda odwołał go z funkcji dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych i jednocześnie mianował go z dniem 10 października 2023 na stanowisko Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[26][27]. 7 listopada 2023 został mianowany przez Prezydenta Polski Andrzeja Dudę na stopień generała[28].

Awanse[3][6][29][edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

i inne.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Źródło onet.pl podaje, że studia ukończył w 2016 w trybie niestacjonarnym, jako zaoczny weekendowy kurs generalski[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 2021 r. poz. 867.
  2. mon.gov.pl.
  3. a b c d e Gałecki 2017 ↓, s. 255.
  4. Czas szybkich awansów w wojsku minął. Błaszczak likwiduje weekendowe kursy Macierewicza [online], onet.pl [dostęp 2020-05-17] (pol.).
  5. a b c d e Dowódca Generalny RSZ generał broni Wiesław Kukuła. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2023-02-08]. (pol.).
  6. a b c d Prezydent mianował na stopnie generalskie [online], www.bbn.gov.pl [dostęp 2020-05-17] (pol.).
  7. Magdalena Kowalska-Sendek: Nowy dowódca komandosów. Polska-Zbrojna.pl, 2012-11-26. [dostęp 2014-03-17]. (pol.).
  8. Nowy dowódca „cichych i skutecznych” [online], wp.mil.pl, 26 listopada 2012 [dostęp 2012-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-17].
  9. Komandosi z Lublińca mają nowego dowódcę [online], dziennikzachodni.pl, 26 listopada 2012 [zarchiwizowane z adresu 2014-03-17].
  10. Gałecki 2017 ↓, s. 190.
  11. Katarzyna Jakubowska: Płk Kukuła stanie na czele Dowództwa Wojsk OT. mon.gov.pl, 2016-09-20.
  12. Gałecki 2017 ↓, s. 253.
  13. a b M.P. z 2017 r. poz. 31.
  14. Gałecki 2017 ↓, s. 278.
  15. a b M.P. z 2018 r. poz. 986.
  16. Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl, 2018-08-08. [dostęp 2018-08-08].
  17. Jakuboszczak 2021 ↓, s. 10.
  18. Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 10.
  19. Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 106.
  20. Awanse generalskie na Święto Niepodległości [online], polska-zbrojna.pl [dostęp 2021-11-05].
  21. Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 162.
  22. Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 180.
  23. Gen. Kukuła już nie dowodzi WOT. Znamy następcę. defence24.pl, 2021-08-11. [dostęp 2023-01-05].
  24. Generał broni / Admirał floty. gov.pl, 2023-01-01. [dostęp 2023-01-06].
  25. Prezydent mianuje Dowódcę Generalnego RSZ oraz Dowódcę WOT. www.prezydent.pl, 2023-02-03. [dostęp 2023-02-03].
  26. M.P. z 2023 r. poz. 1103
  27. M.P. z 2023 r. poz. 1104
  28. a b Awanse generalskie [online], prezydent.pl, 7 listopada 2023 (pol.).
  29. Generał broni Wiesław Kukuła. kongres590.pl. [dostęp 2023-02-08].
  30. M.P. z 2021 r. poz. 1136.
  31. Odznaczenia z okazji Święto Wojska Polskiego. prezydent.pl. [dostęp 2021-08-17].
  32. Uroczystości w przeddzień Święta Wojska Polskiego. mon.gov.pl, 2017-08-14. [dostęp 2017-08-14].
  33. Foto-relacja z obchodów 70-lecia utworzenia Batalionu „Zośka”. batalionzoska.pl, 2013-11-04. [dostęp 2016-01-05].
  34. L. Żukowski i Z. Wawer wśród odznaczonych Medalem Pro Bono Poloniae. dzieje.pl, 2018-09-02. [dostęp 2018-09-03].
  35. Leszek Żukowski i Zbigniew Wawer wśród odznaczonych Medalem Pro Bono Poloniae. rdc.pl, 2018-09-02. [dostęp 2018-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-04)].
  36. Dowódca z intuicją. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-02-16].
  37. Spotkanie opłatkowe w Dowództwie WOT. portal-mundurowy.pl, 2022-12-16. [dostęp 2022-12-22].
  38. Twitter. Informacja na oficjalnym koncie SG WP.. twitter.com, 3 listopada 2023. [dostęp 2023-11-03].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]