Wietlica samicza

Wietlica samicza

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Klad	monilofity
Klasa	paprocie
Rząd	paprotkowce
Rodzina	wietlicowate
Rodzaj	wietlica
Gatunek	wietlica samicza
Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} {{{autor}}} {{{cytat}}}

{{Takson infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | autor = | cytat = | opis grafiki = | synonimy = | nazwa łacińska = | grafika = Nieznane pola: "obrazek", "systematyka_ref", "łacina" oraz "opis obrazka".

Wietlica samicza (Athyrium filix-femina) – gatunek paproci z rodziny wietlicowatych (Athyriaceae). Występuje w Europie, umiarkowanej części Azji, północnej Afryce i Ameryce Północnej. W Polsce rośnie głównie w północnej części kraju, oraz w Sudetach i Karpatach.

Morfologia

Pokrój

Bylina z podziemnym, rozgałęzionym kłączem, z którego co roku wyrasta wiele pionowo rozwiniętych liści od 30 do 100 cm wysokości.

Liście

Jasnozielone liście wyrastają lejkowato zebrane w rozetki na poziomym kłączu. Ogonek liściowy krótki, żółtawy lub czerwonawy, z plewiastymi łuskami. Blaszki podwójnie lub potrójnie pierzaste, krótkoogonkowe, o zarysie długolancetowatym. Odcinki pierwszego rzędu przeważnie skrętoległe, po obu stronach mają do 30 do 60 równowąskich odcinków drugiego rzędu od pierzastodzielnych do piłkowanych. Nasada blaszki często niesymetryczna, najniższy średni odcinek większy i równoległy do osadki. Liście zarodnikowe nie różnią się od liści płonnych.

Zarodniki

Kupki zarodni podługowate pokryte delikatną zawijką trwałą, ułożone na dolnej stronie odcinków w dwóch rzędach wzdłuż nerwu głównego. Zarodniki dojrzewają między lipcem a wrześniem.

Gatunek podobny

W okresie dojrzewania zarodni jest łatwa do odróżnienia od wietlicy alpejskiej – różni się tym, że posiada kupki zarodnikowe podługowate z trwałą zawijką.

Biologia i ekologia

Rośnie w wilgotnych i cienistych lasach. Wymaga gleb kwaśnych i wilgotnych, o małej zawartości wapnia. Występuje w piętrze leśnym regla dolnego oraz na niżu w zespole kwaśnej buczyny.